Józef Głuszyński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Józef Głuszyński
Data urodzenia

6 marca 1834

Data i miejsce śmierci

18 czerwca 1898
Petersburg

Profesor nauk technicznych
Specjalność: komunikacja wodna
Alma Mater

Instytut Inżynierów Komunikacji w Petersburgu

Profesura

1863

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Instytut Inżynierów Komunikacji w Petersburgu

Grób Józefa Głuszyńskiego i jego żony Jelizawety na cmentarzu Nikolskim w Petersburgu.

Józef Głuszyński, herbu Doładędź (ur. 6 marca 1834 – zm. 18 czerwca 1898 w Petersburgu), polski inżynier komunikacji, profesor Instytutu Inżynierów Komunikacji w Petersburgu

Życie[edytuj | edytuj kod]

Ukończył studia w Instytucie Inżynierów Komunikacji w Petersburgu (1854). Po studiach pracował początkowo w kijowskim okręgu komunikacyjnym ale wkrótce powrócił do Petersburga gdzie pracował na swej macierzystej uczelni do przejścia na emeryturę w 1889[1]. Był zatrudniony od 1863 w charakterze profesora w katedrze komunikacji wodnych[2], gdzie opracował podręcznik dla studentów z tej dziedziny Водяные сообщения[1]. Przez kilka lat z powodu wakatu w uczelni wykładał także kolejnictwo[1]. Ponadto w latach 1868–1882 uzupełniał studiował sztukę budowlaną w Akademii Technicznej w Petersburgu[1]. Był także dyrektorem zarządu generalnego kolei Poti-Tiflis i orenburskiej[1]. Członek a potem prezes Komitetu Technicznego opracowującego przepisy organizacyjno-sprawozdawcze i ekonomiczno-finansowe kolei rosyjskiej (1885)[1]. Był także tajnym radcą.

Pochowany na cmentarzu Nikolskim w Petersburgu.

Prace Józefa Głuszczyńskiego[edytuj | edytuj kod]

  • Краткий обзор употребительнейших систем разборчатых плотин, "Журнал Министерства путей сообщения" кн. 5, 1861,
  • Разборчатые плотины, "Журнал Министерства путей сообщения" кн. 4, 1866,
  • Суэзский канал, Санкт-Петербург 1870
  • Водяные сообщения, Санкт-Петербург 1875

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie urzędniczej, syn dyrektora Banku Polskiego Pawła (1783-1845) i Aleksy Aleksandry z domu Lamoh (1807–1845). Miał trzy siostry: m.in. Katarzynę (1838-1897) żonę Leopolda Zielonki[3]. Ożenił się z Jelizawetą z Mirskich (1832-1901).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f Глушинский Иосиф Павлович, Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона, т. VIIIa (1893), с. 912
  2. Zbigniew Tucholski, Instytut Inżynierów Komunikacji w Petersburgu – polska kadra i studenci Polski Petersburg [dostęp 17.07.2023]
  3. Paweł Głuszyński h. Dołabędź, M.J. Minakowski, Genealogia potomków Sejmu Wielkiego [dostęp 17.07.2023]