Józef Peszka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Józef Peszka
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

19 lutego 1767
Kraków

Data i miejsce śmierci

4 września 1831
Kraków

Scena alegoryczna z Napoleonem

Józef Peszka (ur. 19 lutego 1767 w Krakowie, zm. 4 września 1831 tamże) – polski malarz.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Malarstwo studiował w Warszawie pod kierunkiem Franciszka Smuglewicza. W latach 1793–1812 odbył wiele podróży na tereny dawnego Wielkiego Księstwa Litewskiego i do Petersburga[1]. Podczas podróży rysował i malował, przeważnie techniką sepii i akwareli, krajobrazy, często z bogatym sztafażem.

W 1813 osiedlił się w Krakowie i został profesorem malarstwa w Szkole Sztuk Pięknych. Tworzył głównie portrety bohaterów narodowych, działaczy oświeceniowych, magnatów, a także mieszczan. Pod wpływem Franciszka Smuglewicza namalował kilka obrazów historycznych, pozostawił też obrazy mitologiczne oraz wiele rysunków tuszem i sepią przedstawiających sceny z historii Polski.

Niektóre jego dzieła:

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Encyklopedia PWN t. 8, 1966

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Praca zbiorowa, Redakcja naukowa: Dorota Folga-Januszewska "Muzeum Narodowe w Warszawie. Arcydzieła malarstwa" Wydawnictwo "Arkady" Warszawa 2005.