Jakob Ellemann-Jensen

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jakob Ellemann-Jensen
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

25 września 1973
Hørsholm

Zawód, zajęcie

polityk, prawnik

Partia

Venstre

Multimedia w Wikimedia Commons

Jakob Ellemann-Jensen (ur. 25 września 1973 w Hørsholm[1]) – duński polityk i prawnik, deputowany, minister i wicepremier, w latach 2019–2023 lider liberalnej partii Venstre.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Uffe Ellemann-Jensena i brat Karen Ellemann. Po ukończeniu szkoły średniej kształcił się w szkołach wojskowych. Był zawodowym wojskowym, w latach 1999–2000 w stopniu kapitana dowodził duńskim batalionem w Bośni i Hercegowinie. Ukończył w międzyczasie studia prawnicze w Handelshøjskolen i København. Pracował jako prawnik w PwC oraz w IBM Danmark, gdzie w latach 2005–2007 zarządzał jednym z działów. Później do 2011 był prawnikiem w duńskim koncernie elektronicznym GN Store Nord[1].

Zaangażował się w działalność polityczną w ramach liberalnej partii Venstre. W 2011 po raz pierwszy został wybrany na posła do Folketingetu[1]. Mandat deputowanego ponownie uzyskiwał w wyborach w 2015[2], 2019[3] i 2022[4].

W maju 2018 dołączył do rządu Larsa Løkke Rasmussena. Zastąpił Esbena Lunde Larsena na stanowisku ministra środowiska i rolnictwa[5]. Urząd ten sprawował do czerwca 2019. We wrześniu tegoż roku został wybrany na nowego lidera swojego ugrupowania[6].

Kierowana przez niego partia w 2022 uzyskała słabszy rezultat. Ostatecznie liberałowie weszli w skład nowej koalicji z socjaldemokratami i centrystami. W grudniu 2022 Jakob Ellemann-Jensen objął urzędy wicepremiera i ministra obrony w drugim gabinecie Mette Frederiksen[7]. W lutym 2023 polityk z przyczyn zdrowotnych zawiesił wykonywanie obowiązków ministra obrony (które przejął Troels Lund Poulsen)[8]. Na początku sierpnia 2023 powrócił do pełnienia funkcji ministra obrony. Jeszcze w tym samym miesiącu przeszedł na stanowisko ministra gospodarki[9].

W październiku tego samego roku Jakob Ellemann-Jensen ogłosił wycofanie się z bieżącej polityki, zrezygnował z funkcji rządowych, przywództwa w partii[10][11] i mandatu poselskiego[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d Profil na stronie Folketingetu. [dostęp 2023-10-27]. (duń.).
  2. ↑ FAKTA: Her er de 179 medlemmer af Folketinget. information.dk, 20 czerwca 2015. [dostęp 2018-05-06]. (duń.).
  3. ↑ Alle stemmer er optalt: Her er det nye Folketing. jyllands-posten.dk, 6 czerwca 2019. [dostęp 2019-06-06]. (duń.).
  4. ↑ Mathias Madsen: Nu er det afgjort: Folketinget kommer til at bestå af disse mennesker. dagens.dk, 2 listopada 2022. [dostęp 2022-11-02]. (duń.).
  5. ↑ Her er Lars Løkke Rasmussens nye ministre. tv2.dk, 2 maja 2018. [dostęp 2018-05-06]. (duń.).
  6. ↑ Denmark’s Liberals look forward after new leadership confirmed. thelocal.dk, 23 września 2019. [dostęp 2019-09-23]. (ang.).
  7. ↑ Emil Eller: Ellemann bliver forsvarsminister og Løkke bliver udenrigsminister: Se hele listen her. dr.dk, 15 grudnia 2022. [dostęp 2022-12-15]. (duń.).
  8. ↑ Jakob Ellemann-Jensen på orlov. stm.dk, 6 lutego 2023. [dostęp 2023-04-30]. (duń.).
  9. ↑ Sofie Øgård Gøttler: Jakob Ellemann-Jensen og Troels Lund Poulsen bytter ministerium. finans.dk, 22 sierpnia 2023. [dostęp 2023-08-29]. (duń.).
  10. ↑ Emmanuel Egobiambu: Danish Deputy Prime Minister Resigns, To Leave Politics. channelstv.com, 23 października 2023. [dostęp 2023-10-28]. (ang.).
  11. ↑ Ændringer i regeringen oktober 2023. stm.dk, 23 października 2023. [dostęp 2023-11-23]. (duń.).
Drugi rząd Mette Frederiksen (od 2022)
W dniu powstania
Późniejsi członkowie rządu

Trzeci rząd Larsa Løkke Rasmussena (2016–2019)
W dniu powstania
Późniejsi członkowie rządu

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jakob_Ellemann-Jensen&oldid=71926563”