Jan Łazorek

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Jan Łazorek (ur. w 1938 r. w Aksaminicach koło Przemyśla - zm. 2000 r. w Warszawie) – artysta plastyk związany z Kazimierzem Dolnym, studia w warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych 1958-64, dyplom w 1964 roku.

75 wystaw indywidualnych:

w Wiedniu, wielokrotnie w Warszawie, Lublinie, Wrocławiu, Krakowie, Kazimierzu Dolnym, Gdańsku, Lipsku, Busku-Zdroju, Paczkowie, Malmö, Sztokholmie, Göteborgu (Szwecja), Nowym Jorku, Waszyngtonie, Pricton, Union (USA), Bardejov (Słowacja), Gorlice, Sanok.

Wystawy zagraniczne:

Udział w pokazach sztuki polskiej: Wiedeń, Praga, Karlove Vary, Berlin, Hamburg, Bruksela, Oslo, Nowa Zelandia, Sindelringen, Düsseldorf, Antibes, New York, New Hope (USA).

Wystawy zbiorowe:

Brał udział w pięćdziesięciu wystawach ogólnopolskich, okręgowych i poplenerowych oraz Interart 1989, 1990.

Prace w zbiorach:

Muzeum Narodowe w Szczecinie, Muzeum w Majdanku, Muzeum w Kazimierzu Dolnym, BWA w Lublinie, kilkadziesiąt prac znajduje się w polskich placówkach dyplomatycznych w zbiorach prywatnych w kraju oraz w Anglii, USA, Francji, RFN, Japonii, Norwegii, Szwecji, na Węgrzech, Turcji, Belgii, Jugosławii, Grecji, Austrii, Kanadzie, Muzeum Holocause w Waszyngtonie.