Jaszczurzyca (źródło)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Widok na masyw Osobitej z Doliny Bobrowieckiej Orawskiej

Jaszczurzyca (słow. Jašteričô, Jašteričie) – dwa źródła cieplicowe w masywie Osobitej w słowackich Tatrach Zachodnich. Położone są na wysokości 847 m[1], u podnóży Koziego Gronika i Mihulczej Czuby – wzniesień w jednym z grzbietów masywu Osobitej. Administracyjnie należą do miejscowości Orawice[2]. Źródła znane były od dawna, pisemna notka dla poszukiwaczy skarbów z około 1659 wspomina o występowaniu w tej okolicy „rozmaitych jaszczurów”. W 1918 badał źródła polski naukowiec Ludwik Kowalski. W lutym znalazł w nich bardzo dużo salamander, przez lud nazywanych jaszczurami. Ze źródeł wypływała wzbogacona w dwutlenek węgla i słabo zmineralizowana woda o temperaturze 14,3–15,9 °C. Wykorzystując wodę z silniejszego źródła, w 1922 wykonano przy nim basenik kąpielowy oraz altankę. W 1979 odwiertem o głębokości 600 m otworzono wypływ cieplejszej wody (29,5 °C) i wykonano nowy, dwukomorowy basen. Był używany do czasu otwarcia nowego, obecnie czynnego kąpieliska w Orawicach[3].

Ze źródeł wypływa potok Jaszczurzyca uchodzący do Bobrowieckiego Potoku. Poniżej rozdroża szlaków w Waniczce odchodzi przez Bobrowiecki Potok ścieżka na Jaszczurzycę, podejście nią trwa ok. 7 min, jednak obowiązuje zakaz wejścia. Źródła znajdują się na obszarze TANAP-u, poza znakowanymi szlakami turystycznymi[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.
  2. Tatry Zachodnie słowackie i polskie. Mapa turystyczna 1:25 000. Warszawa: Wyd. Kartograficzne Polkart Anna Siwicka, 2009/10. ISBN 83-87873-36-5.
  3. a b Józef Nyka: Tatry Słowackie. Przewodnik. Wyd. III. Latchorzew: Wyd. Trawers, 2000, s. 329. ISBN 83-910612-7-2.