Jean-Louis Tulou
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Instrumenty | |
| Gatunki | |
| Zawód | |
| Odznaczenia | |
| |
Jean-Louis Tulou (ur. 12 września 1786 w Paryżu, zm. 23 lipca 1865 w Nantes[1][2]) – francuski kompozytor i flecista.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Był synem Jean-Pierre’a Tulou, fagocisty i wykładowcy Konserwatorium Paryskiego[1]. W wieku 10 lat rozpoczął naukę na tej uczelni, którą ukończył w 1801 roku, uzyskując Premier Prix[1][2]. Karierę flecisty rozpoczął w 1804 roku, początkowo występując w Théâtre-Italien[1][2]. W 1813 roku otrzymał angaż do Opéra de Paris, jako republikanin został jednak zmuszony w 1822 roku do rezygnacji[1][2]. Do pracy wrócił w 1826 roku[1][2]. W latach 1829–1856 był wykładowcą fletu w Konserwatorium Paryskim[1][2]. Był zwolennikiem używania starych fletów, odrzucając instrumenty Theobalda Böhma[1][2]. W 1831 roku nawiązał współpracę z Jacques’em Nononem, otwierając warsztat, w którym wyrabiano instrumenty dęte według dawnych wzorów[1][2]. Opublikował pracę Méthode de flûte, progressive et raisonnée (Paryż 1851)[1]. Po przejściu na emeryturę w 1856 roku osiadł w Nantes[1]. W 1860 roku został odznaczony orderem Legii Honorowej[1].
Skomponował około 200 utworów, przeznaczonych w większości na flet[1], w tym m.in. 5 koncertów fletowych, Trio na 3 flety, Airs variés na flet i orkiestrę, duety i kompozycje na flet solo[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h i j k l m Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 11. Część biograficzna t–v. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2009, s. 161. ISBN 978-83-224-0905-3.
- ↑ a b c d e f g h i Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 6 Stre–Zyli. New York: Schirmer Books, 2001, s. 3692. ISBN 0-02-865571-0.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Jean-Louis Tulou – twórczość tego autora dostępna w bibliotece cyfrowej International Music Score Library Project