Joey Abell

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Joey Abell
Data i miejsce urodzenia

16 maja 1981
Champlin

Obywatelstwo

Stany Zjednoczone

Wzrost

193 cm

Styl walki

leworęczny

Kategoria wagowa

ciężka

Bilans walk zawodowych[a]
Liczba walk

47

Zwycięstwa

35

Przez nokauty

33

Porażki

10

Remisy

0

Nieodbyte

2

  1. Bilans walk aktualny na 02.11.2019.

Joey Abell (ur. 16 maja 1981 w Minneapolis) – amerykański bokser wagi ciężkiej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Jego zawodowy debiut miał miejsce 27 sierpnia 2005 roku, jednak walka została uznana za nieodbytą. Następnie Abell stoczył dziewięć kolejnych zwycięskich pojedynków. Przegrał po raz pierwszy w karierze 1 grudnia 2006 roku, ulegając przez nokaut w pierwszej rundzie Arronowi Lyonsowi.

Po tej wpadce zanotował jedenaście kolejnych wygranych, ale potem trafiła mu się seria trzech porażek z rzędu - z Andrew Greeleyem, Alfredem Colem, oraz Jasonem Nicholsonem (z tym ostatnim przegrał przez dyskwalifikację, za to, że uderzył rywala podczas gdy ten znajdował się w parterze).

Po serii kolejnych zwycięstw (między innymi udanym rewanżu na Arronie Lyonsie) 28 stycznia 2011 roku zmierzył się z pretendentem do tytułu mistrza świata wagi ciężkiej, Chrisem Arreolą (29-2, 25 KO). Przegrał jednak przez nokaut już w pierwszej rundzie.

25 maja 2012 roku przegrał przed czasem w dziewiątej rundzie z Fresem Oquendo (33-7). Stawką walki był pas WBA Fedelatin w wadze ciężkiej.

14 grudnia 2013 roku uległ przez RTD w czwartej rundzie późniejszemu pretendentowi do tytułu mistrza świata wagi ciężkiej, Kubratowi Pulewowi (18-0, 10 KO).[1]

15 lutego 2014 roku w Londynie przegrał przed czasem w czwartej rundzie walkę z Tysonem Furym (21-0, 16 KO).[2]

9 września 2017 roku, po dwóch kolejnych zwycięstwach, przyjechał do Radomia na walkę z Krzysztofem Zimnochem (22-1-1, 15 KO). Wygrał przez nokaut w trzeciej rundzie.[3]

21 kwietnia 2018 roku podczas gali Polsat Boxing Night VIII: Noc Zemsty w Częstochowie przegrał przez TKO w siódmej rundzie z Tomaszem Adamkiem (53-5, 31 KO).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Bułgaria: Kubrat Pulew obronił tytuł po technicznym nokaucieBałkany – Biznes – Kultura – Polityka | Bałkany - Biznes - Kultura - Polityka [online], balkanistyka.org [dostęp 2017-10-27] [zarchiwizowane z adresu 2017-10-28] (pol.).
  2. Leszek Dudek, OTYŁY FURY ROZBIŁ ABELLA [online], www.bokser.org [dostęp 2017-10-27].
  3. Marcin Olkiewicz, ABELL ROZBIŁ I BRUTALNIE ZNOKAUTOWAŁ ZIMNOCHA [online], www.bokser.org [dostęp 2017-10-27].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]