John de Warenne (6. hrabia Surrey)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pieczęć Johna de Warenne
Herb Johna de Warenne

John de Warenne 6. hrabia Surrey (ur. 1231, zm. 29 września 1304) – angielski arystokrata i dowódca wojskowy za panowania królów Henryka III Plantageneta i Edwarda I Długonogiego[1]. Był synem Williama de Warenne, po którym w 1240 odziedziczył majątek i tytuł[1]. Poślubił Alice de Lusignan, przyrodnią siostrę Henryka III[1]. W 1264 bronił zamku w Rochester przed siłami Simona de Montfort, dopóki król nie nadciągnął z odsieczą[1]. Po przegranej bitwie pod Lewes w maju 1264 schronił się we Francji, ale powrócił i w uczestniczył w bitwie pod Evesham 4 sierpnia 1265, w której zginął Montfort. Był dowódcą sił angielskich w bitwie pod Stirling (11 września 1297), gdzie poniósł klęskę w starciu z wojskiem szkockim dowodzonym przez Williama Wallace’a[1][2]. Walczył też w zwycięskiej dla Anglików bitwie pod Falkirk 22 lipca 1298[1][3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d e f John de Warenne, 6th earl of Surrey, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2017-09-25] (ang.).
  2. ↑ The Battle of Stirling Bridge, 1297. bbc.co.uk/scotland. [dostęp 2017-09-25]. (ang.).
  3. ↑ The first battle of Falkirk 1298. thesocietyofwilliamwallace.com. [dostęp 2017-09-25]. (ang.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=John_de_Warenne_(6._hrabia_Surrey)&oldid=71206851”