José Barrionuevo
_Alfonso_Guerra_comparece_en_rueda_de_prensa_junto_a_otros_miembros_del_Gobierno_para_informar_de_los_resultados_del_referend%C3%BAm_de_la_OTAN._Pool_Moncloa._12_de_marzo_de_1986_(cropped).jpeg)
| |
| Data i miejsce urodzenia |
13 marca 1942 |
|---|---|
| Zawód, zajęcie |
polityk, urzędnik państwowy |
| Stanowisko |
minister spraw wewnętrznych (1982–1988), minister transportu, turystyki i komunikacji (1988–1991) |
José Barrionuevo Peña (ur. 13 marca 1942 w Berji[1]) – hiszpański polityk i urzędnik państwowy, działacz Hiszpańskiej Socjalistycznej Partii Robotniczej (PSOE), parlamentarzysta, minister spraw wewnętrznych (1982–1988), minister transportu, turystyki i komunikacji (1988–1991).
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Ukończył prawo na Uniwersytecie Complutense w Madrycie, kształcił się także w zakresie dziennikarstwa[1][2]. Pracował w administracji publicznej jako urzędnik inspekcji pracy[2]. W okresie przemian politycznych dołączył do Convergencia Socialista de Madrid[3], z którą przyłączył się do Hiszpańskiej Socjalistycznej Partii Robotniczej. W latach 1979–1982 zasiadał we władzach miejskich Madrytu[2].
W grudniu 1982 premier Felipe González powierzył mu stanowisko ministra spraw wewnętrznych. Zajmował je do lipca 1988, po czym objął urząd ministra transportu, turystyki i komunikacji, który sprawował do lipca 1991[4]. Kierując resortem spraw wewnętrznych, odpowiadał m.in. za przeprowadzenie reformy reorganizującej struktury policji[5]. Od 1986 do 1998 wykonywał jednocześnie mandat posła do Kongresu Deputowanych III, IV, V i VI kadencji[6].
W 1998 został ostatecznie skazany na karę 10 lat pozbawienia wolności w procesie dotyczącym porwania hiszpańsko-francuskiego obywatela Segunda Mareya[1][2][7]. Sprawa wiązała się z działaniami przeciwko baskijskim terrorystom z ETA, do czego nadzorowane przez José Barrionuevo ministerstwo spraw wewnętrznych wykorzystywało jednostkę paramilitarną GAL[7][8]. Polityk został osadzony we wrześniu 1998, jednak zwolniono go już w grudniu tegoż roku, redukując jednocześnie dwie trzecie kary[7]. Później został ułaskawiony, co pozwoliło mu odzyskać status inspektora w resorcie pracy do czasu przejścia na emeryturę[2]. W 2002, po innym kilkuletnim postępowaniu, został natomiast uniewinniony od zarzucanej mu defraudacji środków publicznych[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Barrionuevo Peña, José. mcnbiografias.com. [dostęp 2018-02-12]. (hiszp.).
- ↑ a b c d e José Barrionuevo. buscabiografias.com. [dostęp 2018-02-12]. (hiszp.).
- ↑ La lenta ascensión hasta la cima. elpais.com, 28 stycznia 1986. [dostęp 2018-02-12]. (hiszp.).
- ↑ Gobiernos de España. zarate.eu. [dostęp 2018-02-12]. (hiszp.).
- ↑ Barrionuevo anuncia una reorganización de los cuerpos policiales que facilite la coordinación. elpais.com, 12 października 1984. [dostęp 2018-02-12]. (hiszp.).
- ↑ Barrionuevo Peña, José. congreso.es. [dostęp 2018-02-12]. (hiszp.).
- ↑ a b c Barrionuevo y Vera salen hoy de la cárcel tras el indulto del Gobierno. elpais.com, 24 grudnia 1998. [dostęp 2018-02-12]. (hiszp.).
- ↑ Ex-minister jailed in 'dirty war' scandal. bbc.co.uk, 29 lipca 1998. [dostęp 2018-02-12]. (hiszp.).
| W dniu powstania |
|
|---|---|
| Późniejsi członkowie rządu |
|
.jpg)
| W dniu powstania |
|
|---|---|
| Późniejsi członkowie rządu |
|
| W dniu powstania |
|
|---|---|
| Późniejsi członkowie rządu |
|