Juan T’Kint de Roodenbeke

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Juan T’Kint de Roodenbeke
Data i miejsce urodzenia

1 kwietnia 1934
Uccle

Data i miejsce śmierci

13 września 2013
Deinze

Zawód, zajęcie

działacz społeczny

Odznaczenia
Oficer Orderu Leopolda (Belgia) Oficer Orderu Korony (Belgia) Krzyż Wielki Orderu Zasługi Adolfa de Nassau Komandor Orderu Grobu Świętego Krzyż Orderu Pro Merito Melitensi

Juan Graf t’Kint de Roodenbeeke (ur. 1 kwietnia 1934 w Uccle, zm. 13 września 2013 w zamku Ooidonk w Deinze) – wieloletni prezes i honorowy prezes Europejskiej Wspólnoty Historycznych Strzelców, samorządowiec, działacz społeczny, organizator pomocy dla osób niepełnosprawnych w Polsce i na Ukrainie.

Pochodził z flamandzkiej rodziny arystokratycznej. Był najstarszym z czwórki dzieci hrabiego Henryka II t’Kint de Roodenbeke i Marie-Louise Houtart. Po ukończeniu studiów ekonomicznych i odbyciu służby wojskowej pracował w branży ubezpieczeniowej, a następnie jako sekretarz gabinetu ministra transportu. Później przez 20 lat był PR-owcem w IBM. Równocześnie angażował się w pracę samorządową. W latach 1965–1977 był burmistrzem Bachte-Maria-Leerne, a latach 1977–1989 radnym miejskim w Deinze. Był także założycielem i prezesem Zakładu Pracy Chronionej Demival[1][2].

W latach 1993–2006 sprawował funkcję prezydenta ESG (Europejskiej Wspólnoty Historycznych Strzelców). Za jego kadencji statut EGS został gruntownie zmieniony, przyjęty na Europejskim Festiwalu Strzelectwa w 1994 roku w Medebach, a następnie zarejestrowany w Eindhoven.W 1998 r. powstała w strukturach EGS organizacja społeczna, za pomocą której darowizny zbierane na festiwalach strzeleckich były przekazywane dla instytucji charytatywnych[3].

Jako pierwsza taką pomoc uzyskała Fundacja im. Brata Alberta, która dzięki kwotom zebranym w 1998 r. na festiwalu w Krakowie mogła w Schronisku dla Niepełnosprawnych w Radwanowicach wybudować nowy dom dla pensjonariuszy. W 2000 r. dom ten został oddany do użytku W tym samym roku pomoc została przekazana organizacjom opiekującymi się ukraińskimi dziećmi dotkniętych katastrofą elektrowni atomowej w Czarnobylu. W 2003 r. pomoc ponownie przekazano Fundacji im. Brata Alberta na instalację okien izolacyjnych w jej obiektach. W 2006 r. na festiwalu w Bernheze zebrano darowizny na rzecz placówki dla osób ze sprzężoną niepełnosprawnością[4].

Graf t’Kint pracował również w innych organizacjach społecznych i charytatywnych. Był członkiem m.in. Zakonu Rycerskiego Grobu Bożego w Jerozolimie i Suwerennego Zakonu Maltańskiego. Żonaty, czworo dzieci. Pochowany w rodzinnej krypcie w Deize[1].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b VIDEO. Graaf Juan t’Kint de Roodenbeke overleden [online], Het Nieuwsblad [dostęp 2022-09-29] (niderl.).
  2. ↑ Graaf en bewoner van kasteel Ooidonk verliest strijd tegen ziekte [online], Het Nieuwsblad [dostęp 2022-09-29] (niderl.).
  3. ↑ EGS – Der Chronist [online], www-der--chronist-de.translate.goog [dostęp 2022-09-29].
  4. ↑ e-g-s.eu [online], www-e--g--s-eu.translate.goog [dostęp 2022-09-29].
  5. ↑ Medal Św. Brata Alberta / Fundacja Św. Brata Alberta [online], albert.krakow.pl [dostęp 2022-09-28].
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Juan_T’Kint_de_Roodenbeke&oldid=72977382”