Juliusz Gruszewski

Juliusz Gruszewski
Juliusz (Julian) Teodor Grużewski
Data i miejsce urodzenia	8 lutego 1808 ; Kielmy
Data i miejsce śmierci	3 listopada 1865 ; Paryż

Juliusz Gruszewski właściwie Juliusz (Julian) Teodor Grużewski (ur. 8 lutego 1808 w Kielmach na Żmudzi, zm. 3 listopada 1865 w Paryżu) – powstaniec listopadowy.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Jakuba i Doroty Sacken, brat bliźniak Jarosława.

Pierwszy rozpoczął powstanie na Żmudzi w lutym 1831 roku. Został naczelnikiem. Był kapitanem jazdy. Udało mu się utworzyć oddział liczący 450 ludzi. 23 marca 1831 roku zdobył Rosienie. Ogłosił utworzenie Rządu Narodowego. Wydał manifest wzywający do udziału w powstaniu. Prowadził działania partyzanckie na terenie powiatu szawelskiego. Przekazał swoje naczelnictwo Ezechielowi Staniewiczowi.

W czerwcu 1831 roku dołączył do generała Giełguda. Osłaniał jego odwrót spod Wilna. 13 lipca 1831 roku wraz z Giełgudem znalazł się na terenie Prus. Internowany przez Prusaków w Packemonen i Langallen.

W grudniu 1831 roku przybył do Francji. Był jednym z założycieli Towarzystwa Litewskiego i Ziem Ruskich (10 grudnia 1831 roku). W 1832 roku został członkiem Komitetu Narodowego Polskiego. Mieszkał w Paryżu. W 1838 roku przeniósł się do Genewy. Tam w 1845 roku został zarządcą fabryki zegarków Franciszka Czapka. W 1863 roku był agentem Rządu Narodowego w Szwajcarii. Umarł 3 listopada 1865 roku. Pochowano go na cmentarzu Montmartre w polskim grobie.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

4 października 1831 roku – krzyż złoty nr 3679

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Bielecki Robert, Słownik biograficzny oficerów powstania listopadowego, t. 2, Warszawa 1996.