Justyna Szilágyi de Horogszeg
| żona hospodara Wołoszczyzny | |
| Dane biograficzne | |
| Dynastia |
Szilágyi de Horogszeg |
|---|---|
| Data urodzenia | |
| Data śmierci |
po 1497 |
| Ojciec |
zap. Osvát Szilágyi de Horogszeg |
| Matka |
zap. Ágota Szeri-Pósa |
| Mąż |
Wacław Szentmiklós Pongrácz |
| Mąż | |
| Dzieci |
dwóch synów nieznanych z imienia |
| Mąż |
Pál Suki |
| Mąż |
János Erdélyi |
Justyna Szilágyi de Horogszeg (Jusztina Szilágyi de Horogszeg, zm. po 1497[1]) – ciotka lub kuzynka króla Węgier i Czech Macieja Korwina, żona hospodara wołoskiego Włada Drakuli zwanego Palownikiem.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Justyna Szilágyi de Horogszeg była najprawdopodobniej córką wuja władcy węgierskiego Macieja Korwina, Osváta Szilágyi i Ágoty Szeri-Pósa. Mniej prawdopodobna jest wersja, jakoby Justyna była młodszą siostrą matki Macieja, Elżbiety Hunyadi[2]. Przypuszcza się, iż już na przełomie lutego i marca 1462 małżeństwo z Justyną planował hospodar Wołoszczyzny Wład Palownik[3]. Do sfinalizowania tych planów małżeńskich jednak nie doszło, a późną wiosną 1462 Justyna została wydana za mąż za zarządcę Liptowa Wacława Szentmiklósa Pongrácza, sprzymierzonego ze skonfliktowanym z rodem Korwinów kondotierem Janem Jiskrą z Brandysa. Około 1471 Justyna Szilágyi owdowiała i ponownie zaczęto rozważać jej małżeństwo z wołoskim hospodarem[4]. Najpóźniej w 1474 została ona żoną Drakuli, któremu urodziła dwóch nieznanych z imienia synów i córkę wychowywanych w religii katolickiej[5]. W grudniu 1476 mąż Justyny został zamordowany. Wdowa po Drakuli jeszcze dwukrotnie wchodziła w związki małżeńskie. Jej trzecim mężem był Pál Suki, zaś po jego śmierci poślubiła Jánosa Erdélyi[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b M. Marek: Szilágyi de Horogszeg family. genealogy.euweb.cz. [dostęp 2014-07-03]. (ang.).
- ↑ I. Czamańska, Drakula. Wampir, tyran czy bohater?, Poznań 2013, s. 102.
- ↑ Wiadomo, iż w 1462 Wład Palownik planował małżeństwo z krewną Macieja Korwina, lecz nie wiadomo czy chodziło o Justynę. Zob. I. Czamańska, Drakula. Wampir, tyran czy bohater?, Poznań 2013, ss. 100, 102.
- ↑ I. Czamańska, Drakula. Wampir, tyran czy bohater?, Poznań 2013, ss. 102–103.
- ↑ I. Czamańska, Drakula. Wampir, tyran czy bohater?, Poznań 2013, ss. 103–104.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Czamańska Ilona, Drakula. Wampir, tyran czy bohater?, Wydawnictwo Poznańskie, Poznań 2013, ISBN 978-83-7177-992-3, ss. 100, 102–104.