Kamień Skarthiego

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kamień Skarthiego

Kamień Skarthiego (DR 3) – jeden z kamieni runicznych pochodzących z obszaru wczesnośredniowiecznego duńskiego ośrodka handlowego Hedeby. Znajduje się w zbiorach Wikinger-Museum Haithabu w Busdorf w Niemczech. Datowany na przełom X i XI wieku[1].

Granitowy głaz ma 158 cm wysokości, 114 cm szerokości 38 cm grubości[1]. Został odnaleziony w 1857 roku u podnóża kurhanu zwanego Tvebjerg, położonego przy starej drodze ze Szlezwiku do Rendsburga[1][2]. W trakcie przeprowadzonych w 1889 roku prac wykopaliskowych we wnętrzu kurhanu odkryto dębową trumnę z pochówkiem męskim i resztkami wyrobów żelaznych[1]. Na kamieniu wyryta jest inskrypcja pisana bustrofedonem, tj. jej tekst należy czytać naprzemiennie od prawej do lewej i od lewej do prawej[3]. Tekst inskrypcji głosi:

suin : kunukR : sati : ¶ stin : uftiR : skarþa ¶ sin : himþiga : ias : uas : ¶ : farin : uestr : iąn : nu :
uarþ : tauþr : at : hiþa:bu

co znaczy: Svein król wzniósł ten kamień dla Skarðiego, swego sługi, który podróżował na zachód, ale potem zmarł w Hedeby[3]. Wspomniany w inskrypcji władca to najpewniej Swen Widłobrody, a opisana podróż na zachód była którąś z królewskich wypraw do Normandii lub Anglii[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e Haddeby-sten 3. runer.ku.dk. [dostęp 2014-08-27]. (duń.).
  2. Reallexikon der germanischen Altertumskunde. T. 13. Berlin: de Gruyter, 1999, s. 387. ISBN 3-11-016315-2.
  3. a b Paulina Horbowicz, Gert Kreutzer, Witold Maciejewski, Dominika Skrzypek: Runy. Warszawa: Wydawnictwo TRIO, 2011, s. 68-69. ISBN 978-83-7436-259-7.