Kinaza tyrozynowa Brutona

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Kinaza tyrozynowa Brutona – cytoplazmatyczna, niereceptorowa kinaza, która odgrywa główną rolę w przekazywaniu sygnałów z różnych receptorów powierzchniowych komórek, w tym przede wszystkim z receptorów limfocytów B (ang. B-cell receptors; BCRs)[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Jan A. Burger, Bruton’s Tyrosine Kinase (BTK) Inhibitors in Clinical Trials, „Current Hematologic Malignancy Reports”, 1, 2013, s. 44–49, DOI10.1007/s11899-013-0188-8, ISSN 1558-8211 [dostęp 2016-04-02] (ang.).