Koń badeńsko-wirtemberski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Konie badeńsko-wirtemberskie

Koń badeńsko-wirtemberski, Württemberger, Baden-Württemberger, Württemberg – rasa konia pochodząca z Niemiec[1].

Historia rasy[edytuj | edytuj kod]

Rasa wyhodowana w Wirtembergii w stadninie Marbach nad Lauterą. Z początku hodowla skupiała się raczej na koniach gospodarskich, masywnych, później jednak sprowadzono do uszlachetnienia pogłowia konie anglonormandzkie, zwłaszcza trakeny. Szczególny wpływ na współczesnego konia wirtemberskiego miał trakeński ogier Julmond.

Eksterier, budowa[edytuj | edytuj kod]

Koń badeńsko-wirtemberski to koń raczej średniej wielkości o mocnej budowie ciała. Wysokość w kłębie ok. 165 cm. Masa ciała wynosi 450-680 kg.[1] Najczęściej występuje maść kasztanowata z dużymi odmianami, ale spotyka się również inne maści. Kłoda jest zwięzła, dość głęboka; klatka piersiowa głęboka; łopatki skośne, muskularne; kłąb mocny; grzbiet długi i mocny; zad ścięty, dobrze umięśniony; partia kończyn tylnych często mało kształtna; głowa przeciętnej wielkości o prostym profilu; osadzona na dobrze zbudowanej szyi; ogon bujny, wysoko osadzony[1].

Temperament[edytuj | edytuj kod]

Koń badeńsko-wirtemberski jest twardy i wytrzymały, chętny do pracy, łagodny i spolegliwy[1].

Użytkowanie[edytuj | edytuj kod]

W dzisiejszych czasach konie badeńsko-wirtemberskie są hodowane selektywnie pod kątem ujeżdżania i skoków. Jeźdźcy cenią jego doskonałą mechanikę ruchu, zwłaszcza w kłusie[1].

Inne[edytuj | edytuj kod]

W Marbach istnieją bardzo dobre warunki hodowlane, dzięki czemu konie tej rasy są niezwykle zdrowe i zwrównoważone.

Rasa znakowana jest piętnem rasowym. Jej symbol to pojedyncza jelenia rosocha z czterema odnogami - jedna z tych, które widnieją w herbie Wirtembergii[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f Walkowicz, Ewa., Wydawnictwo SBM., Konie : pochodzenie, rasy, cechy, Warszawa: Wydawnictwo SBM, 2013, ISBN 978-83-7845-327-7, OCLC 840330368 [dostęp 2019-01-14].