Koń belgijski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Koń belgijski, brabant – najstarsza zimnokrwista rasa konia domowego, wyhodowana w belgijskiej prowincji Brabancji w wyniku krzyżowania koni miejscowych z dawnymi rycerskimi końmi flamandzkimi, masywnymi brabansonami i ardenami. W XVII w. przez dłuższy czas próbowano zmienić cechy rasy w celu zwiększenia zakresu ich wykorzystania. Z powodu niezadawalających wyników próby te zarzucono. Uzyskane w wyniku tych kojarzeń trzy odmiany koni, nieznacznie różniące się od siebie, uznano w 1885 za jedną rasę[1].

Konie belgijskie są rasą o ustalonym typie, jedną z najpopularniejszych na świecie ras koni o ogromnej sile i niezwykle łagodnym usposobieniu. Wykorzystuje się je do ciężkiego transportu oraz do poprawiania różnych hodowli ras ciężkich (przy ich użyciu wytworzono między innymi w Niemczech konie reńskie, a w Polsce polskie konie zimnokrwiste, konie sztumskie i łowickie)[1].

Konie belgijskie mają umaszczenie najczęściej dereszowate, także kasztanowate, gniade oraz kare, lekką głowę, głęboką klatkę piersiową, na nogach obfite szczotki pęcinowe. Osiągają wysokość w kłębie do 170 centymetrów, masę od 750 do 1200 kilogramów[2]. ‎Największym koniem na świecie był brabant Big Jake‎‎, ‎‎wałach‎‎ żyjący w latach 2001–2021. Miał 210 cm wysokości w kłębie[3][4].‎

W Polsce przed II wojną światową było bardzo dużo koni tej rasy. Były one sprowadzane, aby umasywnić rasy polskich koni zimnokrwistych[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Susan McBane: Pferde der Welt. Könemann, 1997, s. 116-119, język niemiecki, ISBN 3-89508-527-8
  2. Encyklopedia Powszechna PWN. T. 1. A–F. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1974, s. 235.
  3. Tallest horse living. Guinness World Records Limited. [dostęp 2022-03-22]. (ang.).
  4. About Big Jake. Smokey Hollow Farm. [dostęp 2022-03-22]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (pol.).
  5. Polski koń zimnokrwisty.. pzj.pl. [dostęp 2023-12-14].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]