Kolaboranci

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kolaboranci
Ilustracja
Pochodzenie

Szczecin
 Polska

Gatunek

post-punk
hardcore punk

Aktywność

1986–1993
1994–1995
od 2006

Wydawnictwo

Arston
Izabelin Studio
MTJ
Jimmy Jazz Records

Powiązania

Zemby
Hey

Skład
Przemysław Thiele
Piotr "Dziad" Kacprzyk
Tomasz Samselski
Michał Podciechowski
Strona internetowa

Kolaborancipolski zespół postpunkowy.

Historia[edytuj | edytuj kod]

1986-1993[edytuj | edytuj kod]

Został założony jesienią 1986 w Szczecinie przez wokalistę/autora tekstów Przemysława Thiele, gitarzystę Tadeusza Balandyka, basistę Marka „Bruno” Chrzanowskiego i perkusistę Krzysztofa „Noska” Woźniakowskiego, którego wkrótce zastąpił Piotr Banach (w tym czasie grający równolegle w zespołach Grass i Kumader). Muzycy zadebiutowali wiosną 1987 w jednym ze szczecińskich klubów. Latem wzięli udział w festiwalu w Jarocinie. Jesienią Marka Chrzanowskiego zastąpił Jacek Chrzanowski (jego młodszy brat). W 1988 zespół ponownie wystąpił w Jarocinie oraz na Mokotowskiej Jesieni Muzycznej w Warszawie. Na początku następnego roku Kolaboranci wzięli udział m.in. w Letniej Zadymie w Środku Zimy z którego dwie piosenki: „Czekoladowy krem” i „Dżinsy” trafiły na album kompilacyjny różnych wykonawców Letnia zadyma w środku zimy. W tym czasie grupa nagrała materiały, które były rozprowadzane w postaci dwóch kaset: I my kiedyś będziemy grać przeboje (1988) oraz The Heat (1990). W 1989 Kolaborantów opuścili Banach (trafił do Dum Dum, a później do Hey) i Balandyk. Na ich miejsce przyszli: gitarzysta Krzysztof Sak oraz perkusista Lech Grochala i już nimi (a także z gościnnym udziałem Banacha) zespół nagrał debiutancki album A może to ja?. W 1991 grupa wystąpiła m.in. na „Róbrege” oraz po raz pierwszy zorganizowała w Szczecinie swoją własną (urodzinową) imprezę pt. „Kolabonight” (w późniejszych latach brało w niej udział wielu artystów z całej Polski tj. Dezerter czy Alians). W tym samym roku ukazał się drugi album Kolaborantów pt. Znów po stronie większości. Rok później muzycy nagrali kolejną płytę Ciało i drewno (do składu dołączył gitarzysta Wojtek Wójcicki), który ukazał się w 1993. Na początku 1993 szeregi zespołu opuścił Jacek Chrzanowski (przeszedł do grupy Hey) – jego miejsce zajął Kamil Madera. Pod koniec tego samego roku grupa przerwała działalność[1].

1994–1995[edytuj | edytuj kod]

W 1994 Thiele i Madera reaktywowali Kolaborantów uzupełniając skład gitarzystą Mariuszem Bączkiewiczem (z Quo Vadis) i perkusistą Jakubem Rutkowskim (wcześniej brał gościnny udział w nagraniach Ciało i drewno). W tym składzie nagrali kolejną płytę Kukieł i pod koniec 1995 po raz kolejny zawiesili działalność[1].

2002[edytuj | edytuj kod]

W 2002 ukazał się dwupłytowy album To my urodzeni w latach 60-tych zawierający nagrania demo z początkowego okresu kariery.

od 2006[edytuj | edytuj kod]

Występ Kolaborantów w warszawskim klubie Fonobar. 4 kwietnia 2013 r.

W 2006 zespół po raz kolejny wznowił działalność[2]. W styczniu 2007 ukazała się reedycja albumu Kukieł na CD z bonusowym utworem „Zegarmistrz” do którego został nagrany teledysk[3]. W wyniku problemów zdrowotnych wokalisty i lidera zespołu, Przemysława Thiele, Kolaboranci w okresie 2007–2009 na pewien czas zaprzestali aktywności koncertowej, jednak już na początku roku 2009 zespół powrócił na scenę, a z czasem związał się ze szczecińską wytwórnią Jimmy Jazz Records, którą od lat dowodzi, były manager zespołu z lat 90. i autor części tekstów – Zdzisław Jodko.

Dla Jimmy Jazz Records Kolaboranci zarejestrowali album koncertowy zatytułowany My tu stoimy wzbogacony dyskiem DVD z teledyskami, filmem o zespole i fragmentem koncertu z płyty audio. Krążek wydany został jesienią 2011 roku. Rok później firma Jimmy Jazz Records wydała pierwszą od lat studyjną płytę Kolaborantów, tytułem Transparenty nawiązującą do jednego z największych przebojów zespołu. Album okazał się świetną wizytówką aktualnej działalności muzyków, przywołując okres najlepszych dokonań grupy, a zespół wrócił na dobre do grania koncertów.

W roku 2013 wydano reedycję CD i LP z pierwszym albumem zespołu zatytułowanym A może to ja?. Wydawcą ponownie będzie Jimmy Jazz Records, a historia zespołu zatoczy koło, bowiem materiał ten wydany został niegdyś na kasecie przez wytwórnię Rock’N’Roller, będącą poprzedniczką Jimmy Jazz Records.

2016

W lipcu 2014 roku Kolaborantów opuścił Mariusz Doszyń, a na jego miejsce trafił gitarzysta Tomasz Samselski oraz w lutym 2016 roku opuścił również grupę Dariusz Siudak i na jego miejsce trafił basista Michał Podciechowski.

W połowie 2016 roku Kolaboranci weszli do studia, aby zarejestrować swój najnowszy materiał. Premiera płyty o tytule Wirus międzynarodowy miała miejsce 15 października 2016 roku, niemal 4 lata po pojawieniu się ostatniego albumu.

Skład[edytuj | edytuj kod]

Obecny[edytuj | edytuj kod]

  • Przemysław Thiele – wokal
  • Michał Zmaczyński – gitara (2006–2007, od 2017)
  • Michał Podciechowski – gitara basowa (od 2016)
  • Piotr "Dziad" Kacprzyk – perkusja (od 2008)

Byli muzycy[edytuj | edytuj kod]

  • Marek "Bruno" Chrzanowski – gitara basowa (1986–1987)
  • Piotr Banach – perkusja (1987–1989), gitara (1989–1990)
  • Jacek Chrzanowski – gitara basowa (1987–1993)
  • Krzysztof "Nosek" Woźniakowski – perkusja (1986–1987)
  • Tadeusz Balandyk – gitara (1986–1989)
  • Krzysztof Sak – gitara (1989–1991)
  • Kamil Madera – gitara basowa (1994–1995, 2006–2009)
  • Wojciech Wójcicki – gitara (1991–1994)
  • Mariusz Bączkiewicz – gitara (1995)
  • Jakub Rutkowski – perkusja (1992, 1994–1995)
  • Lech "Groszek" Grochala – perkusja (1989–1994, 2006–2007)
  • Jarosław Kujawski – gitara (2009–2012)
  • Mariusz Doszyń – gitara (2008-2014)
  • Dariusz Siudak – gitara basowa (2009–2016)
  • Tomasz Samselski – gitara (od 2014–2017)

Dyskografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło[4][5].

Albumy[edytuj | edytuj kod]

Albumy demo[edytuj | edytuj kod]

  • Potęga Bluesa (MC 1987)
  • I my kiedyś będziemy grać przeboje (MC 1988)
  • The Heat (MC 1990)

Kompilacje różnych wykonawców/splity[edytuj | edytuj kod]

  • Garaż Live (koncertowe, 1987 [?])
  • Jarocin ’88 (LP 1989) – utwór: "Transparentyzm"
  • Letnia zadyma w środku zimy (LP 1989) – utwory: "Czekoladowy krem" i "Dżinsy"
  • Live (demo 1989 – split z Prowokacją)
  • Ewolucja I (demo 1989 – split z Popłochem wśród dziewcząt)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Leszek Gnoiński, Jan Skaradziński, Encyklopedia polskiego rocka, Warszawa: Świat Książki, 1997, s. 242-244, ISBN 83-7129-570-7, OCLC 43868642.
  2. Powrót Kolaborantów. muzyka.interia.pl. [dostęp 2011-09-21]. (pol.).
  3. Kolaboranci Kukieł. profile.myspace.com/Kolaboranci. [dostęp 2011-09-21]. (pol.).
  4. Płyty Długogrające
  5. Nagrania Demo
  6. Ruszyła przedsprzedaż biletów na KOLABONIGHT 2011.. jimmyjazz.pl. [dostęp 2011-09-21]. (pol.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]