Kolagrafia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Kolagrafia (kolografia, grafika strukturalna) – technika graficzna stosowana od XX wieku. Matrycę przygotowuje się przyklejając do podstawowej płyty (z drewna, metalu, tkaniny, tworzywa sztucznego itp.) materiały o różnych fakturach. Technika ta różni się od metod druku wklęsłego i wypukłego tym, że płyta graficzna powstaje poprzez dodawanie do niej elementów, a nie eliminowanie (jak podczas rytowania lub trawienia w tradycyjnych technikach graficznych). Inna charakterystyczną cechą jest różnica w wysokości poszczególnych elementów drukujących, przez co najczęściej druku nie można wykonać maszynowo. Nazwano tę technikę kolagrafią, wskazując na podobieństwa do techniki kolażu[1].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Aleš Krejča: Techniki sztuk graficznych. Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, 1984, s. 62. ISBN 83-221-0270-4.
  • Jordi Catafal, Clara Oliva: Techniki graficzne. Warszawa: Arkady, 2004, s. 90-103. ISBN 83-213-4319-8.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Jordi Catafal, Clara Oliva: Techniki graficzne. Warszawa: Arkady, 2004, s. 90. ISBN 83-213-4319-8.