Kolba (broń)
Kolba – część broni strzeleckiej służąca do oparcia broni o ramię strzelca[1].
Opis[edytuj | edytuj kod]
Kolba może być zintegrowana z łożem broni, jak i stanowić osobny element konstrukcyjny. Wyróżniamy kolby: stałe, składane (umożliwiające zmniejszenie długości broni podczas przenoszenia albo przechowywania), teleskopowe lub przyłączane. Kolby mogą być wykonane z metalu, drewna lub tworzyw sztucznych[1]. W miejscu oparcia o ramię strzelca, kolba często jest zakończona stopką gumową (trzewikiem), która amortyzuje odrzut broni i przedłuża kolbę, lub metalową (zwłaszcza w broni wojskowej), która osłania kolbę przed uszkodzeniami mechanicznymi.
Funkcję kolby mogą też pełnić elementy karabinu w układzie bullpup, dzięki czemu broń staje się lżejsza i bardziej poręczna. System taki nazywany jest także układem bez kolby właściwej (układem bezkolbowym), ponieważ w tym układzie jej funkcję spełnia zakończenie komory zamkowej.
Galeria[edytuj | edytuj kod]
-
Pistolet Mauser C96 z przyłączaną kolbą (pełniącą również funkcję kabury). -
Karabin Mosin wz. 1891 z kolbą stałą, zintegrowaną z łożem. -
Karabinek AK z kolbą stałą, nie zintegrowaną z łożem -
Karabinek M4 z kolbą teleskopową. -
Karabinek SG 550 z kolbą składaną. -
Karabinek VHS w układzie bezkolbowym (bullpup).
_(cropped).png){kind=small}
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Ciepliński i Woźniak 1994 ↓, s. 98.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Stanisław Torecki: 1000 słów o broni i balistyce. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1982, s. 106. ISBN 83-11-06699-X.
- Andrzej Ciepliński, Ryszard Woźniak: Encyklopedia współczesnej broni palnej (od połowy XIX wieku). Warszawa: Wydawnictwo „WIS”, 1994, s. 98. ISBN 83-86028-01-7.