Kosmos 14

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kosmos 14
ilustracja
Inne nazwy

Omega-1 1, S00567

Indeks COSPAR

1963-010A

Państwo

 ZSRR

Rakieta nośna

Kosmos 63S1

Miejsce startu

Kapustin Jar

Orbita (docelowa, początkowa)
Perygeum

253 km

Apogeum

435 km

Okres obiegu

91,3 min

Nachylenie

48,88°

Mimośród

0,013528

Czas trwania
Początek misji

13 kwietnia 1963 11:02 UTC

Powrót do atmosfery

29 sierpnia 1963

Wymiary
Kształt

cylindryczny

Wymiary

1,8 × 1,2 m

Masa całkowita

500 kg[1]

Kosmos 14radziecki satelita technologiczny serii Omega; pierwszy radziecki eksperymentalny satelita meteorologiczny. Satelita testował system orientacji satelitów z użyciem elektrycznego żyroskopu (produkcji zakładów VNIIEM) – układu rozpędzanych elektrycznie żyroskopów, hamowanych elektromagnesami i oddziaływającymi z ziemskim polem magnetycznym, co zapewniało stabilizację trójosiową.

Początkowo uważano, że satelita służy badaniom geofizycznym. Dopiero 4,5 roku po wystrzeleniu okazało się, że satelita prowadził badania systemu stabilizacji i orientacji statków kosmicznych na potrzeby satelitów meteorologicznych. Prowadził także eksperymenty z ogniwami słonecznymi.

Wyniki tychże testów, w tym przeprowadzonych na bliźniaczym satelicie Kosmos 23, zostały zastosowane w satelicie Kosmos 122 i dalszych satelitach programu Meteor.

Statek utrzymywał łączność z Ziemią za pomocą radiostacji Mayak, pracującej na częstotliwości 20 MHz.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Za NSSDC Master Catalog. Space 40 podaje 400 kg

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]