Krzysztof Mikołaj Towiański
 Gierałt | |
| Rodzina | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Ojciec | |
| Matka |
Konstancja z Niszczyckich |
| Żona |
Marianna Lubomirska |
Krzysztof Mikołaj Towiański herbu Gierałt (zm. 10 września 1761[1]) – podczaszy koronny w latach 1699-1726, od 1727 podkomorzy koronny, starosta międzyrzecki w 1710 roku[2][3].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Jego ojcem był Jerzy Hipolit Towiański, a matką Konstancja z Niszczyckich Towiańska.
Uczestnik rokoszu łowickiego w 1697 roku[4]. W 1701 roku powstało Królestwo Prus. Grupa antysasko nastawionych magnatów postanowiła wysłać do Króla Prus Fryderyka I posła z gratulacjami. Posłem tym został Towiański wysłany, wbrew protestom urzędników kancelarii koronnej, w lutym 1701 roku do Królewca. Popierali go Rafał Leszczyński i prymas Radziejowski. W ich imieniu miał prosić Fryderyka I, by nie zgodził się na przemarsz wojsk saskich do Rzeczypospolitej przez pruskie terytorium.
Wielu wśród szlachty uznało, że jego misja jest bezprawna. Na sejmiku różańskim uznano, że „pan Towiański ... bez wiedzy Rzplitej uczynił się posłem do księcia brandenburskiego”. Szlachta w większości była przeciw uznaniu królewskiej godności Fryderyka.
W styczniu 1702 roku podpisał akt pacyfikacji Wielkiego Księstwa Litewskiego[5].
8 czerwca 1704 poślubił Mariannę Lubomirską (zm. 1722) córkę Hieronima Lubomirskiego hetmana wielkiego koronnego[6].
Krzysztof Mikołaj Towiański sprzedał dobra w Nieborowie w 1723 roku generałowi saskiemu Aleksandrowi Jakubowi Lubomirskiemu i jego małżonce Karolinie Fryderyce von Vitzthum[7].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ data śmierci. [dostęp 2017-02-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-28)].
- ↑ Krzysztof Chłapowski, Starostowie niegrodowi w Koronie 1565-1795 Materiały źródłowe, Warszawa, Bellerive-sur-Allier 2017, s. 110.
- ↑ Chłapowski myli się nazywając go w 1710 roku podkomorzym koronnym, w tym czasie był podczaszym koronnym
- ↑ Janusz Wojtasik, Walka Augusta II z obozem kontystowsko-prymasowskim w pierwszym roku panowania (1697-1698), w: Przegląd Historyczny, 1969, Tom 60 , Numer 1, s. 32.
- ↑ Diariusz Sejmu Walnego Warszawskiego 1701-1702, Warszawa 1962, s. 305.
- ↑ informacja o małżeństwie. [dostęp 2017-02-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-28)].
- ↑ Historia zespołu pałacowo-ogrodowego w Nieborowie [online] [dostęp 2017-08-01].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Historia Dyplomacji Polskiej, tom II 1572-1795 pod red. Zbigniewa Wójcika, PWN Warszawa 1982, s. 351.