Kuc Merens

Kary ogier kuca Merens

Kuc Merens (Ariègeois) – rasa konia pochodząca z Pirenejów francuskich.

Historia, pochodzenie

Podobne konie opisywał Gajusz Juliusz Cezar w Pamiętnikach z wojny galijskiej, ich wizerunki pojawiają się również na malowidłach naskalnych z Niaux nad rzeką Ariège.

Merens, początkowo użytkowany jako zwierzę juczne (i bardzo pomocny w przemycie towarów przez granicę, co było zajęciem wśród mieszkańców Pirenejów bardzo popularnym), stał się później koniem rolników, używanym do uprawy wysoko położonych i silnie nachylonych górskich pól, na których traktory byłyby bezużyteczne.

Informacje ogólne, budowa

Kuc Merens jest przystosowany do chłodnego klimatu, bardzo wrażliwy na gorąco i w czasie letnich upałów potrzebuje cienistego schronienia. Merens to rasa odporna i wytrzymała, są wszechstronne, łatwe w utrzymaniu i bardzo odporne. Mogą pracować nawet na skąpej racji jakiejkolwiek paszy.

Umaszczenie kare, rudziejące zimą. Wyjątkowo zdarzają się białe odmiany.

Cechą charakterystyczną, właściwą dla górskich ras koni, jest, często u Merensów występująca, krowia postawa tylnych kończyn, o stawach skokowych położonych blisko siebie. Grzywa i ogon są obfite, pęciny zaś mają niewielkie szczotki.

Wysokość w kłębie kuca Merens wynosi od 131 do 143 cm.

Bibliografia

• Księga koni Elwyn Hartley Edwards, Wydawnictwo Letter - Perfect 1993, ISBN 83-900584-4-8