LPC

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

LPC (ang. Lars Pensjö C) – język programowania zorientowany prototypowo stworzony w 1988 roku przez Larsa Pensjö do tworzenia LPMUD-ów. Z języka LPC wyewoluował język ogólnego przeznaczenia Pike.

Przykładowy obiekt[edytuj | edytuj kod]

#pragma_strict
 
inherit "/std/room";

void
create_room()
{
    set_short("Zwykly Pokoj");
    set_long("Jest to zwykly pokoj.\n");
}

Typy danych[edytuj | edytuj kod]

Istnieją różne implementacje LPC, typowa posiada następujące typy danych:

  • status
  • object
  • int
  • float
  • string
  • array
  • mapping
  • mixed

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]