Lista królów Ur i Isin

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Lista królów Ur i Isin – mezopotamski tekst wymieniający imiona i długość panowania władców należących do III dynastii z Ur i I dynastii z Isin, poczynając od Ur-Nammu (2113-2096 p.n.e.), a kończąc na Damiq-iliszu (1816-1794 p.n.e.)[1][2].

Powstanie tekstu[edytuj | edytuj kod]

Lista królów Ur i Isin utworzona została najprawdopodobniej za panowania Damiq-iliszu, ostatniego władcy I dynastii z Isin. Jej tekst kończy się na 4 roku panowania tego króla, co oznacza, że powstać musiał w tym właśnie lub kolejnym roku (1813 lub 1812 rok p.n.e.)[1].

Zachowane kopie[edytuj | edytuj kod]

Znane są dwie kopie tekstu, obie pochodzące najprawdopodobniej z Isin[1]. Opublikowane one zostały po raz pierwszy w 1954 roku przez Edmonda Sollbergera[3]. Obie kopie znajdowały się wówczas w kolekcji Erlenmeyera (the Erlenmeyer Collection) w Bazylei[2]. Po sprzedaży kolekcji pierwsza z kopii (tzw. „tekst A”) trafiła do kolekcji Schøyena (the Schøyen Collection)[4], natomiast druga (tzw. „tekst B”) do kolekcji prywatnej we Włoszech[5].

Tłumaczenie tekstu[edytuj | edytuj kod]

Tłumaczenie treści[6]
(1) „18 lat (panował) Ur-Nammu, król;
(2) 48 lat (panował) Szulgi, król;
(3) 9 lat (panował) Amar-Suen;
(4) 9 lat (panował) Szu-Suen;
(5) 24 lata (panował) Ibbi-Suen;
(6) 33 lata (panował) Iszbi-Erra;
(7) 10 lat (panował) Szu-iliszu;
(8) 21 lat (panował) Iddin-Dagan;
(9) 19 lat (panował) Iszme-Dagan;
(10) 11 lat (panował) Lipit-Isztar;
(11) 28 lat (panował) Ur-Ninurta;
(12) 22 lata (panował) Bur-Sin;
(13) 5 lat (panował) Lipit-Enlil;
(14) 8 lat (panował) Erra-imitti;
(15) 24 lata (panował) Enlil-bani;
(16) 3 lata (panował) Zambija;
(17) 3 lata (panował) Iter-pisza;
(18) 3 lata (panował) Ur-dukuga;
(19) 11 lat (panował) Sin-magir;
(20) 4 lata (panował) Damiq-iliszu.
(21) Razem (od) Ur-Nammu do Damiq-iliszu (313 lat)”

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c A.K. Grayson, Königslisten..., s. 90.
  2. ↑ a b A.R. George (red.), Cuneiform..., s. 206.
  3. ↑ E. Sollberger, „New Lists of the Kings of Ur and Isin”, Journal of Cuneiform Studies 8 (1954), s. 135-136.
  4. ↑ W kolekcji Schøyena tekst ten nosi sygnaturę MS 1686. Opublikowany on został ponownie przez Jörgena Friberga w: Jörgen Friberg, A Remarkable Collection of Babylonian Mathematical Texts, 2007, s. 233-234.
  5. ↑ Jej tekst opublikowany został ponownie przez Mario Falesa w: Mario Fales, Prima dell'alfabeto: la storia della scrittura attraverso testi cuneiformi inediti, 1989, s. 144-145.
  6. ↑ na podstawie: A.R. George (red.), Cuneiform..., s. 206-207.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • A.R. George (red.), Cuneiform Royal Inscriptions and Related Texts in the Schøyen Collection, seria Cornell University Studies in Assyriology and Sumerology 17, CDL Press 2011.
  • A.K. Grayson, Königslisten und Chroniken. B. Akkadisch, w: Reallexikon der Assyriologie, tom VI (Klagesang-Libanon), Walter de Gruyter, Berlin - New York 1980-83, s. 86-135.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Lista_królów_Ur_i_Isin&oldid=54521948”