Lorenzo Reyes

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Lorenzo Reyes
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Lorenzo Enrique Reyes Vicencio

Data i miejsce urodzenia

13 czerwca 1991
Talcahuano

Wzrost

176 cm

Pozycja

pomocnik

Informacje klubowe
Klub

Ñublense

Numer w klubie

6

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2009–2013 Huachipato 123 (1)
2013–2016 Betis 58 (1)
2015–2016 Almería (wyp.) 36 (2)
2016–2018 Universidad de Chile 54 (1)
2018–2020 Atlas 60 (0)
2021 Mazatlán 9 (0)
2022– Ñublense 21 (0)
W sumie: 361 (5)
Kariera reprezentacyjna[b]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2011  Chile U-20 9 (1)
2011–  Chile 10 (1)
W sumie: 19 (2)
  1. Aktualne na: 23 października 2022. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
  2. Aktualne na: 23 października 2022.

Lorenzo Enrique „Lolo” Reyes Vicencio (ur. 13 czerwca 1991 w Talcahuano) – chilijski piłkarz występujący na pozycji defensywnego pomocnika, reprezentant Chile, od 2022 roku zawodnik Ñublense.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Reyes pochodzi z miasta Talcahuano i jest wychowankiem tamtejszego zespołu CD Huachipato, do którego seniorskiej drużyny został włączony jako siedemnastolatek i mimo młodego wieku od razu wywalczył sobie miejsce w pierwszym składzie. W chilijskiej Primera División zadebiutował 1 marca 2009 w wygranym 2:0 spotkaniu z Universidad Católica, natomiast premierowego gola strzelił 18 kwietnia tego samego roku w wygranej 3:1 konfrontacji z Deportes Iquique. W czerwcu 2013 roku podpisał kontrakt z hiszpańskim Betisem.

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

W 2011 roku Reyes znalazł się w składzie reprezentacji Chile U-20 na Młodzieżowe Mistrzostwa Ameryki Południowej. Pełnił wówczas funkcję podstawowego piłkarza kadry narodowej i rozegrał w niej dziewięć spotkań, zdobywając bramkę w wygranym 2:0 meczu z gospodarzami turnieju, Peru. Jego drużyna zdołała awansować do rundy finałowej, jednak wobec zajęcia w niej przedostatniego miejsca nie zakwalifikowała się na Mistrzostwa Świata U-20 w Kolumbii.

W seniorskiej reprezentacji Chile Reyes zadebiutował za kadencji argentyńskiego selekcjonera Claudio Borghiego, 21 grudnia 2011 w wygranym 3:2 meczu towarzyskim z Paragwajem.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]