Lowboy
Lowboy – rodzaj mebla. Odmiana niskiej komody spoczywającej na wysokich, wygiętych nogach.
Lowboy miał zwykle dwa rzędy szuflad – jedną szeroką umieszczoną u góry i trzy małe w dolnym rzędzie. Był to mebel wielofunkcyjny: pełnił rolę toaletki, pomocniczego stolika w jadalni lub pulpitu do pisania. W tym ostatnim przypadku czoła szuflad umocowane były na zawiasach w taki sposób, że można było je opuszczać do pozycji poziomej i tworzyć rodzaj blatu. Komoda ta występowała często w komplecie z inną wysoką komodą nazywaną highboy[1][2][3][4].
Lowboy był popularny od końca XVII i przez cały wiek XVIII, głównie w Ameryce, ale również w Anglii. Wykonywano go najczęściej z drewna orzechowego, dębu i mahoniu, z mosiężnymi uchwytami i okuciami. Część egzemplarzy miała wyrzeźbioną na froncie stylizowaną muszlę[3][4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Guillaume Janneau: Encyklopedia sztuki dekoracyjnej. Warszawa: 1978, s. 165.
- ↑ Słownik terminologiczny sztuk pięknych. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN Sp. z o.o., 2021, s. 233. ISBN 978-83-01-12365-9.
- ↑ a b Izydor Grzeluk: Słownik terminologiczny mebli. Warszawa: Ośrodek Dokumentacji Zabytków, 1998, s. 53.
- ↑ a b Encyclopedia Britannica. [dostęp 2022-05-01].