Lubow Zawjałowa
| Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Dorobek medalowy | |||||||||||||
| |||||||||||||
Lubow Iwanowna Zawjałowa z domu Finogenowa (ros. Любовь Ивановна Завьялова (Финогенова), ur. 3 października 1949 w Jelcu[1]) – radziecka lekkoatletka, sprinterka.
30 maja 1969 w Moskwie ustanowiła pierwszy oficjalny rekord świata w sztafecie 4 × 400 metrów czasem 3:47,4[2].
Zwyciężyła w sztafecie 4 × 2 okrążenia (w składzie: Finogenowa, Galina Kamardina, Wira Popkowa i Ludmyła Aksionowa) na halowych mistrzostwach Europy w 1971 w Sofii. Na tych samych mistrzostwach odpadła w eliminacjach biegu na 400 metrów, Na kolejnych halowych mistrzostwach Europy w 1972 w Grenoble zdobyła srebrny medal w sztafecie 4 × 2 okrążenia (sztafeta radziecka biegła w składzie: Natalja Czistiakowa, Aksionowa, Zawjałowa i Nadieżda Kolesnikowa), a w biegu na 400 metrtów odpadła w półfinale[3].
Zawjałowa była mistrzynią ZSRR w sztafecie 4 × 400 metrów w 1969 i 1971 oraz wicemistrzynią w tej konkurencji w 197). W hali była wicemistrzynią ZSRR w biegu na 400 metrów w 1971[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b B.Б. Зеличенок, B.Н. Спичков, B.Л. Штейнбах: Лёгкая Aтлетика: энциклопедия А-Я в 2-х томах. T. 1: А–Н. Moskwa: Человек, 2012, s. 274. ISBN 978-5-904885-80-9. (ros.).
- ↑ Progression of IAAF World Records. 2015 Edition [online], IAAF, s. 301 [dostęp 2019-05-26] (ang.).
- ↑ European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 422, 423, 427, 428 [dostęp 2019-05-26] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-03] (ang.).