Maciej Bilicer
| |
| Rodzina | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
22 grudnia 1550 |
| Data i miejsce śmierci |
1616 |
| Ojciec |
Maciej Bilicer |
| Matka |
Jadwiga Wilde |
| Żona |
Rosina Heinrich |
| Dzieci |
Maciej |
| Rodzeństwo |
Piotr Bilicer |
Maciej Bilicer (ur. 22 grudnia 1550 w Prudniku, zm. 1616 tamże) – śląski szlachcic z rodu Bilicerów, burmistrz Prudnika.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Był synem właściciela ziemskiego w Prudniku Macieja Bilicera i jego żony Jadwigi Wilde[1].
W połowie XVI wieku Bilicer był szanowanym prudnickim mieszczaninem. Wkroczył na scenę polityczną na przełomie XVI i XVII wieku. Piastował w Prudniku szereg funkcji publicznych. Był rektorem miejscowej szkoły, od 1581 podpisywał księgę miejską, przed 1587 został municypalnym pisarzem popieranym przez starostę księstwa opolsko-raciborskiego Jana Prószkowskiego, w 1598 założył księgę wieczystą dla pobliskiej Jasiony, a w latach 1599–1615 był burmistrzem miasta[2].
Historyk regionalny Jan Piotr Chrząszcz w swojej pracy na temat historii Prudnika, charakteryzując Macieja Bilicera podał, że był to: „(...) uczony w prawie człowiek, który następnie przez wiele lat piastował urząd burmistrza”[3]. Innym razem opisał go jako „(...) porządnego człowieka, duszę całego zarządu miejskiego”[4].
Z uwagi na podeszły wiek, Bilicer chciał zrezygnować z funkcji burmistrza Prudnika, jednak władze zwierzchnie konsekwentnie nie wyrażały na to zgody. Kamera Śląska, zajmując stanowisko w sprawie jego prośby z 1614, stwierdziła, że „(...) chociaż już zeszłego roku zabiegał (...) o zwolnienie z urzędu i dzisiajtakże nalega, to ze względu na jego wierną służbę, która przyczyniła się do rozkwitu miasta i za co otrzymał przed kilku laty roczną rekompensatę i prowizję, do końca życia powinien on (...) na swoim urzędzie pozostać”[5].
W 1607 został podniesiony przez cesarza Rudolfa II Habsburga do stanu szlacheckiego[6].
Bilicer został oskarżony przez mieszkańców Prudnika o niegospodarność finansową i poczynienie zbytnich wydatków przy budowie kościoła i szkoły[7]. Przeciwko niemu w 1616 wystąpił nawet jego krewny, pisarz miejski Piotr Bilicer, który według historyka Augustina Weltzela, „mógł się w znacznym stopniu przyczynić do powstałych niesnasek”[8].
Maciej Bilicer zmarł w 1616 roku. Wraz z żoną Rosiną Heinrich miał pięcioro dzieci: Macieja (książęcy brandenburski radca i kanclerz), Adama, Fryderyka, Krzysztofa (nadworny medyk księcia Hohenzollerna) i Krystynę.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Oskar Pusch, Die Breslauer Rats und Stadtgeschlechter in der Zeit von 1241 bis 1741, Band 1, Dortmund 1986, s. 201–202, ISBN 3-923293-16-X.
- ↑ Marcin Husak, Prudnicki burmistrz Mathias der altere Bilitzer, czyli... słów kilka o sposobie sprawowania władzy pod panowaniem Habsburgów cz.1, „Tygodnik Prudnicki”, 7 (1312), 17 lutego 2016, ISSN 1231-904X.
- ↑ Chrząszcz 2015 ↓, s. 120.
- ↑ Chrząszcz 2015 ↓, s. 142.
- ↑ Weltzel 2005 ↓, s. 86.
- ↑ Marcin Husak, Śladem Matthiasa Bilitzera, „Tygodnik Prudnicki”, 9 (1314), 2 marca 2016, s. 22, ISSN 1231-904X.
- ↑ Marcin Husak, Prudnicki burmistrz Mathias der altere Bilitzer, czyli... słów kilka o sposobie sprawowania władzy pod panowaniem Habsburgów cz. 2, „Tygodnik Prudnicki”, 8 (1313), 24 lutego 2016, s. 14, ISSN 1231-904X.
- ↑ Weltzel 2005 ↓, s. 88.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Jan Piotr Chrząszcz: Historia miasta Prudnika na Górnym Śląsku. przeł. Marcin Domino. Prudnik: 2015.
- Augustyn Bogusław Weltzel: Historia miasta Prudnika na Górnym Śląsku. Opole: Wydawnictwo MS, 2005. ISBN 83-8894-560-2.