Marek Korona

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Marek Korona (ur. ok. 1590, zm. 1651) – polski pisarz i duchowny katolicki, franciszkanin konwentualny.

Najprawdopodobniej był chłopskiego pochodzenia. W wieku 17 lat wstąpił do zakonu franciszkańskiego. Podróżował po Włoszech, gdzie odbył studia, uwieńczone doktoratem z teologii. Po powrocie przebywał w Krakowie, Wilnie, Lwowie. W latach 1636-1639 był prowincjałem. Do śmierci przebywał na wschodnich kresach Rzeczypospolitej, m.in. w Korcu na Wołyniu. Korona był prekursorem spolszczenia łacińskiej terminologii filozoficznej, wprowadzone w dziele Directorium albo raczej wprowadzenie do pojęcia terminów elementów logicznych i filozoficznych (wydane 1639)[1]. Inne dzieło Korony to Rozmowa theologa katolickiego z rabinem żydowskim przy arianinie nieprawym chrześcijaninie, wydane w 1645 roku.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

  • Struve: Historia logiki, 1911.
  • Kantak K.: Franciszkanie polscy. T. 2., 1938.
  • Filozofia w Polsce, Słownik Pisarzy, 1970.
  • Polski Słownik Biograficzny, T. XIV.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]