Marianne Alopaeus
 Marianne-Alopaeus (między 1955 a 1960) | |
| Imię i nazwisko urodzenia |
Marianne Rosenbröijer |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
9 października 1918 |
| Data i miejsce śmierci |
10 listopada 2014 |
| Zawód, zajęcie |
pisarka, tłumczka |
Marianne Alopaeus (ur. 9 października 1918 w Ekenäs, zm. 10 listopada 2014 w Helsinkach) – fińska powieściopisarka tworząca w języku szwedzkim, tłumaczka.
Życiorys i twórczość[edytuj | edytuj kod]
Urodziła się jako Marianne Rosenbröijer 9 października 1918 w Ekenäs (fiń. Tammisaari) w południowej Finlandii. Była córką sędziego. Po ukończeniu gimnazjum pracowała najpierw jako kreślarka, a następnie jako redaktorka w wydawnictwach[1].
Wyszła za mąż w 1940. Zadebiutowała powieścią Odjazd (szw. Uppbrott) w 1945, za którą otrzymała nagrodę literacką dziennika „Svenska Dagbladet” (szw. Svenska Dagbladets litteraturpris). W 1946 przeniosła się do Szwecji, następnie mieszkała w Stanach Zjednoczonych i Francji. Od 1973 ponownie zamieszkała w Szwecji[2].
Jest przedstawicielką powieści psychologiczno-obyczajowej. Do ważniejszych jej utworów zaliczyć należy: Sen bez końca (szw. Dröm utan slut, 1950), Z dala (szw. Utanför, 1953), Rozstanie w sierpniu (szw. Avsked i Augusti, 1959). Jednak jej najwybitniejszym osiągnięciem jest powieść Jądro ciemności (szw. Mörkrets kärna, 1965). W utworze tym, podobnie jak w poprzednich, pisarka przedstawiła losy kobiety walczącej o prawo do samodzielnego życia i miłości. Powieść cechują typowe dla Alopaeus piękna i bogata szata językowa oraz pogłębione psychologiczne portrety bohaterów i ich środowiska[1].
Zmarła 10 listopada 2014 w Helsinkach.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Zenon Ciesielski (red.): Słownik pisarzy skandynawskich. Warszawa: PWN, 1991, s. 112.
- ↑ Morten Olsen Haugen: Marianne Alopaeus. Store norske leksikon. [dostęp 2021-03-20]. (norw.).