Max Kahlow

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Max Kahlow
6 zwycięstw
Vizefeldwebel
Data i miejsce urodzenia

11 maja 1894
Bad Schönfließ, Cesarstwo Niemieckie

Przebieg służby
Lata służby

1913–1918

Siły zbrojne

Luftstreitkräfte

Jednostki

FA 42, Jasta 34

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa

Późniejsza praca

pilot cywilny Lufthansa

Odznaczenia
Krzyż Żelazny (1813) I Klasy Krzyż Żelazny (1813) II Klasy

Max Kahlow (ur. 11 maja 1894, zm. ?) – niemiecki as myśliwski z czasów I wojny światowej z 6 potwierdzonymi zwycięstwami powietrznymi.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Max Kahlow służbę rozpoczął w 1913 roku. Od marca 1916 roku latał na froncie wschodnim. W 1917 roku walczył w Rumunii. Służył w jednostce obserwacyjnej Fliegerabteilung 42, gdzie odniósł pierwsze zwycięstwo powietrzne 31 maja 1917 roku. W czerwcu przeszedł szkolenie w szkole pilotów myśliwskich, a od 18 czerwca 1917 roku został skierowany do bawarskiej eskadry myśliwskiej Jasta 34. W jednostce odniósł 5 potwierdzonych zwycięstw powietrznych.

Po zakończeniu wojny, w grudniu 1918 roku, odszedł do cywila. Od 1920 roku pracował jako pilot cywilny w Deutsche Luft-Reederei. Po wchłonięciu firmy poprzez nowo powstałą Lufthansę Kahlow latał w nowej firmie jako kapitan.

31 grudnia 1922 roku Max Kahlow pilotował samolot Dornier Komet II w pierwszym cywilnym locie niemieckiego samolotu do Wielkiej Brytanii po zakończeniu wojny[1].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Norman L. R. Franks, Frank W. Bailey, Russell Guest: Above the Lines - The Ace and Fighter Units of German Air Service, Naval Air Service and Flanders Marine Corps 1914 - 1918. Londyn: Grub Street, 1993. ISBN 0-948817-73-9. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]