Mięśniak prążkowanokomórkowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Inne nowotwory niezłośliwe tkanki łącznej i innych tkanek miękkich
Klasyfikacje
ICD-10

D21

Obraz w echokardiografii mnogich guzów o charakterze rhabdomyomata w obydwu komorach serca noworodka[1]

Mięśniak prążkowanokomórkowy (łac. rhabdomyoma, ang. rhabdomyoma) – guzowata zmiana w mięśniu poprzecznie prążkowanym lub mięśniu sercowym, przypuszczalnie o charakterze zaburzenia rozwojowego typu hamartoma, niekiedy określana jako nowotwór łagodny. Mięśniak prążkowanokomórkowy serca jest najczęściej bezobjawowy, objawy mogą wystąpić wskutek zwężenia drogi przepływu krwi. Guzy te nie mają predylekcji do określonej jamy serca i osiągają średnicę do kilku centymetrów. Histologicznie stwierdza się w nich obecność dużych, okrągłych lub wydłużonych komórek z centralnie położonym jądrem i licznymi wakuolami bogatymi w glikogen[2]. Mięśniaki prążkowanokomórkowe serca spotykane są przede wszystkim u niemowląt i mogą samoistnie ustępować; są typowym objawem stwardnienia guzowatego.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Orhan Uzun, Dirk G Wilson, Gordon M Vujanic, Jonathan M Parsons, Joseph V De Giovanni. Cardiac tumours in children. „Orphanet Journal of Rare Diseases”. 2. 11, 2007. 
  2. Jerzy Stachura, Wenancjusz Domagała: Patologia znaczy słowo o chorobie. Tom II - Patologia narządowa. Kraków: Wydawnictwo PAU, 2005. ISBN 83-88857-91-6.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]