Miasto grobów. Uwertura
| Autor | |
|---|---|
| Typ utworu | |
| Wydanie oryginalne | |
| Język | |
| Data wydania |
2007 |
Miasto grobów. Uwertura – fantastyczne opowiadanie Wita Szostaka opublikowane w 2007 w drugim tomie antologii Księga strachu wydawnictwa Runa[1][2]. Opowiadanie zaliczane jest do gatunków historii alternatywnej, urban fantasy i grozy.
Fabuła[edytuj | edytuj kod]
Opowidanie opisuje wydarzenia historii alternatywnej, gdzie po upadku komunizmu w Polsce kraj stał się monarchią[3][4]. Narrator jest sekretarzem króla polskiego[5].
Odbiór[edytuj | edytuj kod]
W 2008 opowiadanie zostało nagrodzone Nagrodą Zajdla za rok poprzedni[6][7]. Szostak wystawił zdobytą za opowiadanie statuetkę nagrody na licytację w 2013[8].
W recenzji antologii w portalu Katedra Tymoteusz Wronka uznał to opowiadanie za najlepsze w zbiorze[9]. W tym samym portalu Adam Ł Rotter pochwalił opowiadanie za ciekawe pomysły, zwłaszcza "uniwersalny... wątek narodowego pogrzebu", ale skrytykował za nadmierne użycie "efektów specjalnych" i "przechodzone, nijakie zakończenie"[10]. Z kolei w recenzji antologii w portalu Paradoks Agnieszka Krzyżewska oceniła opowiadanie jako jedno z najlepszych w zbiorze jako "Kolejne znakomite opowiadanie z ciekawym pomysłem"[11].
W 2009 roku w fanzinie Esensja opowiadanie uzyskało 18. pozycję na liście "100 najlepszych polskich opowiadań fantastycznych". Recenzent chwalił opowiadanie za orginalną formę ("zapis fikcyjnych, niepoddanych jeszcze redakcyjnej obróbce plików mp3"), za unikanie "ideologicznych sporów", i opisał je jako "tekst mądry, piękny i wzruszający"[3]. Rok wcześniej w tym samym fanzinie w recenzji antologii, Konrad Wągrowski pisał o tym opowiadaniu, że jest to opowiadanie "urzekające", wydające się wstępem do czegoś większego, i że jest ono "jednym z najbardziej sugestywnych tekstów całego zbioru, oryginalnym i zapadającym w pamięć"[4].
Analiza[edytuj | edytuj kod]
W fanzinie Esensja opowiadanie opisano jako "osobistą opowieść o wybitnej i osamotnionej ze względu na własną wyjątkowość jednostce, niepowielającą jednak utartych frazesów o alienacji, z drugiej – pomysłową, podszytą grozą miejską fantastykę. Znalazło się tutaj miejsce dla rozważań o polskości i polskiej (oraz ludzkiej w ogóle) mentalności, a także dla fascynacji autora muzyką i architekturą"[3]
Według niektórych recenzentów wątek narodowego pogrzebu w opowiadaniu był inspirowany pogrzebem Jana Pawła II (z 2005 roku)[4][10][12].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Esensja: ‹Miasto grobów. Uwertura› – Wit Szostak [online], Esensja.pl [dostęp 2024-03-11] (pol.).
- ↑ Katarzyna Kaczor, Wit Szostak – wizerunek akademika przeistaczającego się w literata, „Horyzonty Wychowania” (39), 2017, s. 59–74, DOI: 10.17399/HW.2017.163904, ISSN 1643-9171.
- ↑ a b c Esensja: ‹100 najlepszych polskich opowiadań fantastycznych› – Esensja [online], Esensja.pl [dostęp 2024-03-11] (pol.).
- ↑ a b c Konrad Wągrowski, ‹Strach szeroko rozumiany› [online], Esensja.pl, 29 stycznia 2008 [dostęp 2024-03-11] (pol.).
- ↑ Recenzja: Strachy na lachy kontratakują [online], nakanapie.pl [dostęp 2024-03-11] (pol.).
- ↑ Laureaci [online], Nagroda Zajdla [dostęp 2024-03-10] (pol.).
- ↑ Dobra kondycja polskiej fantastyki [online], Rzeczpospolita, 1 września 2008 [dostęp 2024-03-11] (pol.).
- ↑ Nagroda literacka im. Janusza A. Zajdla może być twoja [online], Onet Kultura, 3 lipca 2013 [dostęp 2024-03-11] (pol.).
- ↑ Tymoteusz Wronka, antologia - "Księga strachu", część 2 [online], katedra.nast.pl, 19 grudnia 2007 [dostęp 2024-03-11].
- ↑ a b Adam Ł Rotter, antologia - "Księga strachu", część 2 [online], katedra.nast.pl, 28 października 2010 [dostęp 2024-03-11].
- ↑ Agnieszka Krzyżewska, Recenzja antologii "Księga strachu", t. 1 i 2 [online], Paradoks, 11 czerwca 2008 [dostęp 2024-03-11] (pol.).
- ↑ Premiera "Księgi Strachu" t. 1 i t. 2 [online], Paradoks, 14 listopada 2007 [dostęp 2024-03-11] (pol.).