Mieczysław Biegański

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Grób wydawcy Mieczysława Biegańskiego i pianistki Ireny Turskiej-Biegańskiej na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie

Mieczysław Biegański (19091970) – wydawca, założyciel i długoletni dyrektor Wydawnictw Artystycznych i Filmowych (WAiF). Za jego rządów w strukturę WAiF włączono wydawnictwo „Auriga” i kontynuowano jego działalność w kształcie nadanym mu przez zmarłego w 1962 r. Rafała Glücksmana.

W latach 1962–1969, kiedy Mieczysław Biegański był dyrektorem WAiF, powstały takie publikacje jak[1]:

  • Andrzej Ryszkiewicz, Henryk Rodakowski (1962)
  • Jerzy Sienkiewicz, Piotr Michałowski (1964)
  • Wit Stwosz, ołtarz krakowski (1964)
  • Michał Bylina, Józef Czerwiński, Roman Tomaszewski, Kazimierz Rusinek, Polska ilustracja książkowa (1964)
  • Mieczysław Wallis, Autoportret, (1964)
  • Józef Grabowski, Dawna polska rzeźba ludowa (1968)
  • Mieczysław Wallis, Autoportret artystów polskich (1966)
  • Andrzej Ryszkiewicz, Francusko-polskie związki artystyczne w kre̜gu J.L. Davida (1967)
  • Julian Klaczko, Stanisław Tarnowski, Wieczory florenckie. Juliusz II (1965)
  • Juliusz Starzyński, Aleksander Gierymski (1967)
  • Helena Blum, Stanisław Wyspiański (1969).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. „Kwartalnik Instytutu Sztuki Polskiej Akademii Nauk”, rok XXIV 1970 nr 2, Polska sztuka ludowa; Od Redakcji Mieczysław Biegański, s. 125