Miednica mniejsza
Miednica mniejsza (łac. pelvis minor) – dolny, wyższy i węższy odcinek miednicy[1].
Opis[edytuj | edytuj kod]
Miednica mniejsza jest ograniczona od przodu – spojeniem i kośćmi łonowymi, z boków – kośćmi kulszowymi i częścią kości biodrowych, a od tyłu kością krzyżową i guziczną. Jej przednia ściana jest najkrótsza, a tylna najdłuższa. Stanowi ona właściwą jamę miednicy[1], czy inaczej kanał miednicy, który u kobiet odgrywa ważną rolę w mechanizmie porodu, ponieważ stanowi kanał rodny[2]. Jej górny otwór, ograniczony kresą graniczną, nazywamy wejściem, wchodem miednicy lub otworem górnym miednicy. Dolny otwór, ograniczony dolnymi gałęziami kości łonowych, gałęziami kości kulszowych, więzadłami krzyżowo-guzowymi i wierzchołkiem kości guzicznej, nazywamy wyjściem, wychodem miednicy lub otworem dolnym miednicy[1].
Różnicowanie u płci[edytuj | edytuj kod]
U obu płci jama miednicy mniejszej ma kształt odcinka stożka, o wierzchołku skierowanym w dół. U kobiet jest on odcięty bliżej podstawy, dlatego miednica mniejsza jest szersza, większa, prawie cylindryczna. U mężczyzn stożek jest odcięty bliżej wierzchołka i ich miednica mniejsza jest lejkowata oraz wąska[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Bilikiewicz i inni, Anatomia ogólna : kości, stawy i więzadła, mięśnie, wyd. 12 (dodr.), Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, [cop. 2007], ISBN 978-83-200-3682-4, OCLC 749968268.
- ↑ Michał (1921- ) Troszyński, Położnictwo : ćwiczenia, wyd. 2 uaktualnione, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, [cop. 2009], ISBN 978-83-200-3830-9, OCLC 316458784.
