Miscellanea Curiosa Medico-Physica

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Miscellanea Curiosa Medico-Physica
Miscellanea curiosa medico-physica seu Ephemerides medico-physicae Germanicae curiosae
Ilustracja
Strona tytułowa tomu I
Państwo

 Monarchia Habsburgów

Tematyka

medycyna

Pierwszy numer

1670

Miscellanea Curiosa Medico-Physica – pierwsze na świecie pismo medyczne zainicjowane w 1670 roku we Wrocławiu[1]. Było jednym z pierwszych w Europie – obok Journal des Scavans i Philosophical Transactions – czasopism naukowych i pierwszym w Europie czasopismem przyrodniczo-medycznym. Pełny tytuł brzmiał Miscellanea curiosa medico-physica seu Ephemerides medico-physicae Germanicae curiosae.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Wydawane było przez powstałe w 1651 w Schweinfurcie towarzystwo naukowe Academia Naturae Curiosorum.

Jego inicjatorem i pierwszym redaktorem był wrocławski lekarz i przyrodnik Philipp Jakob Sachs von Löwenheim[1] (1627–1672), członek Akademii od roku 1658 (przydomek Phosphorus). Sachsa uważa się za drugiego ojca Akademii. W roku 1661 nawiązał on współpracę z wrocławskim księgarzem Veitem Jakobem Trescherem[1], który pokrył koszty druku dwóch dzieł Sachsa Ampelographii i Gammarologii, ale i dzieł innych członków Akademii – De Haematite et Aetite i De unicornu fossili Lorenza Bauscha (1605–1665) oraz „Scorzonera” Johanna Michaela Fehra (1610–1688). Rok później za radą Sachsa Akademia wydała Salve Academicum – druk, który miał zachęcić uczonych do wstępowania w jej szeregi.

Równocześnie wśród członków Akademii rozgorzała dyskusja na koniecznością jej zreformowania. Jej zwolennikami obok Sachsa byli Leonhard Ursinus (1618–1664) i Christian Friedrich Garmann (1640–1708), którzy za wzór obrali londyńskie Royal Society. W roku 1665 Sachs nawiązał korespondencję z Henrym Oldenburgiem (1619–1677), sekretarzem Royal Society. Za jego wpływem podjęto starania o patronat cesarski, reformę statutu i wydawania czasopisma. W roku 1670 przyjęto w poczet członków Akademii trzech cesarskich lekarzy – Johanna Ferdinanda Hertodta (1645–1714), Johanna Georga Greisela (?–1684) i Georga Sebastiana Junga (?–1682) – oraz dedykowano cesarzowi pierwszego tomu nowego czasopisma.

W jego pierwszym tomie znalazło się 160 doniesień z obszaru anatomii, patologii, botaniki, zoologii, fizyki i chemii nadesłanych przez 36 autorów, z których tylko 9 było członkami Akademii.

Wykaz autorów pierwszego tomu[edytuj | edytuj kod]

Łącznie ukazały się trzy decurie czasopisma: Decuria I, Annus 1–10, 1670–1679, Decuria II, Annus 1–10, 1682–1691, Decuria III, Annus 1–10, 1694–1705.

Po śmierci Sachsa redakcję założonego przez niego czasopisma przejęli dwaj wrocławscy lekarze – Johannes Jänisch (1636–1707) i Heinrich Vollgnad (1634–1682). Byli oni za swą pracę wielokrotnie nagradzani przez cesarza Leopolda I Habsburga, co wywołało rywalizację i spory między śląskim a frankońskim ośrodkiem Akademii. Ostatecznie w roku 1683 Frankończykom udało się przejąć czasopismo, którego redagowanie rozpoczął pierwszy Director Ephemeridum, Johann Georg von Volckamer (1616–1693) z Norymbergi, późniejszy trzeci prezes Akademii.

Dwie pierwsze decurie Miscellanea Curiosa w latach 1755–1771 zostały wydane w przekładzie niemieckim jako Der Römisch-Kaiserlichen Akademie der Naturforscher auserlesene medizinisch-chirurgisch-anatomisch-chymisch- und botanische Abhandlungen.

Tradycje Miscellanea Curiosa kontynuowały czasopisma:

  • Academiae Caesareo-Leopoldinae Naturae Curiosorum Ephemerides sive observationum medico-physicarum (1712–1722),
  • Acta physico-medica Academiae Caesareae Leopoldino-Carolinae Naturae Curiosorum exhibentia Ephemerides sive observationes historias et experimenta (1727–1754),
  • Nova Acta physico-medica Academiae Academiae Caesareae Leopoldino-Carolinae Naturae Curiosorum exhibentia Ephemerides (1757–1928).

Dziś odwołuje się do nich czasopismo Nova Acta Leopoldina (od 1932).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Harasimowicz 2006 ↓, s. 540–541.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]