Model bonitacyjny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Modele bonitacyjne to najczęściej wzory matematyczne opisujące wzrost wraz z wiekiem wysokości górnej drzewostanów na różnych siedliskach. Pozwalają one na wyliczenie wysokości drzewostanu w dowolnym wieku. Wysokość drzewostanu wyliczona według modelu dla wieku bazowego, za który najczęściej przyjmuje się 100 lat, jest określana mianem wskaźnika bonitacji siedliska. Modele bonitacyjne mogą być również opracowane w postaci graficznej jako krzywe bonitacyjne.

Ryc. 1. Krzywe bonitacyjne dla drzewostanów sosnowych południowej Polski [Socha, Orzeł 2012]
Ryc. 2. Bonitacja jako funkcja wysokości górnej i wieku drzewostanu. Wizualizacja 3-D modelu bonitacyjnego dla górskich drzewostanów świerkowych [Socha 2011].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Bruchwald A., Dudek A., Michalak K., Rymer-Dudzinska T., Wroblewski L., Zasada M. 1999. Model wzrostu dla drzewostanów świerkowych. Sylwan, 1, 19-31.
  • Socha J. 2010. Metoda modelowania potencjalnych zdolności produkcyjnych świerka w górach. Zesz. Nauk. Uniwersytetu Rolniczego w Krakowie, rozprawy, 461.
  • Socha J. 2011. Krzywe bonitacyjne świerka pospolitego na siedliskach górskich. Sylwan 155(12): 816-826.
  • Socha J., Orzeł S. 2011. Dynamiczne krzywe bonitacyjne dla drzewostanów sosnowych Puszczy Niepołomickiej. Sylwan 5, 301-312.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]