Myszka wz. 32

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Myszka wz. 32
Państwo

 Polska

Typ

bomba zapalająca

Dane techniczne
Długość

18 cm

Średnica

3,4 cm

Rozpiętość

3,4 cm

Masa

0,22 kg

Dane operacyjne. Użytkownicy
Lotnictwo Wojskowe

Myszka wz. 32 – polska bomba zapalająca.

Cylindryczny korpus myszki wz. 32 wykonany był z elektronu. Do jego tylnej części za pomocą czterech gwoździków przymocowane były brzechwy, a w czołową była wkręcana głowica również wykonana z elektronu. W głowicy osadzony był zapalnik wtłoczeniowy. Za zapalnikiem znajdowała się kostka mieszaniny rozpalającej I składającej się z 62% tlenku żelaza, 33,5% magnezu i 4,5% krzemku wapnia, następnie kostka mieszaniny rozpalającej II składającej się z 55% zgorzeliny żelaznej, 12,5% tlenku żelaza, 32,5% magnezu, a reszta korpusu wypełniona była mieszanina rozpalającą II o składzie 70% zgorzeliny żelaznej i 30% magnezu.

Myszki wz. 32 były podwieszane pod wyrzutniki w kasetach. W każdej kasecie mieściło się 20 bomb. Minimalna wysokość zrzutu była równa 100 m.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Adam Popiel: Uzbrojenie lotnictwa polskiego 1918-1939. Warszawa: Wydawnictwo SIGMA NOT, 1991. ISBN 83-85001-37-9.