Nabój .303 British
| |
| Rodzaj | |
|---|---|
| Kaliber |
.303 |
| Średnica | |
| pocisku |
7,94 mm |
| min. szyjki |
8,58 mm |
| max. szyjki |
8,64 mm |
| max. stożka przejściowego |
10,19 mm |
| max. łuski |
11,68 mm |
| kryzy |
13,72 mm |
| Długość | |
| łuski |
56,44 mm |
| pocisku |
32,50 mm |
| naboju |
77 mm |
| Masa | |
| naboju |
24,9-25,4 g |
| materiału miotającego |
2,43 g |
| Inne | |
.303 British – brytyjski nabój karabinowy wprowadzony do uzbrojenia armii brytyjskiej w 1888 roku jednocześnie z karabinem Lee-Metford.
Nabój .303 był początkowo elaborowany prochem czarnym, ale już w 1891 roku powstała jego wersja elaborowana kordytem. Zmiana materiału miotającego wymusiła dokonanie zmian w karabinie i w rezultacie w 1895 roku do uzbrojenia przyjęto karabin Lee-Enfield zasilany amunicją .303 British elaborowana prochem bezdymnym.
Nabój .303 British był przepisowym nabojem karabinowym armii brytyjskiej podczas obu wojen światowych. W okresie międzywojennym był także używany przez armię japońską i Wojsko Polskie (głównie jako amunicja do lotniczych karabinów maszynowych). Po II wojnie światowej w Wielkiej Brytanii planowano zastąpienie naboju .303 nowym .280 Mk1Z, ale pod wpływem nacisków amerykańskich ostatecznie jego następcą został nabój 7,62 × 51 mm NATO.
Bibliografia
- Andrzej Ciepliński, Ryszard Woźniak, Encyklopedia współczesnej broni palnej, WiS, Warszawa 1994, ISBN 83-86028-01-7.
