Napełnialne kartridże

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kartridże kolorowe do drukarek Hewlett-Packard

Napełnialne kartridże (ang. Refillable Cartridges, RC) – pojemniki wielokrotnego napełniania do atramentowych drukarek i urządzeń wielofunkcyjnych. Po raz pierwszy zostały użyte przez firmę Lyson Digital Inks w 2000 roku[1]. W Polsce również są rozpowszechnione inne nazwy: kartridże wielokrotnego napełniania, wieczne kartridże (wkłady, naboje, tusze itp.).

Opis[edytuj | edytuj kod]

Napełnialne kartridże są kompatybilnymi kartridżami, natomiast posiadają specjalny chip samoresetujący. Gdy w kartridżach skończy się atrament, wyjęcie kartridży z drukarki do napełniania powoduje resetowanie chipów, po czym można je ponownie używać. Napełnialne kartridże są przystosowane do procesu napełniania i służą do obniżenia kosztów druku.

W porównaniu do systemu stałego zasilania atramentem, napełnialne kartridże mają mniejszą objętość – odpowiednio muszą być częściej napełniane, lecz atramentu będzie zużywane mniej. Kształtem i wyglądem napełnialne kartridże są identyczne z oryginalnymi kartridżami.

Zalety[edytuj | edytuj kod]

  • stosowanie napełnialnych kartridży jest wspierane przez organizacje ekologiczne
  • niski koszt
  • łatwość instalacji i użytkowania
  • zachowanie wysokiej jakości odbitek

Wady[edytuj | edytuj kod]

  • niewielka pojemność kartridży, skutkiem czego jest konieczność częstego napełniania

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Brian Stoppee, Janet Stoppee: Stoppees’ Guide to Photography and Light: What Digital Photographers, Illustrators, and Creative Professionals Must Know. Focal Press, 2008, s. 475–8.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]