Neoplan Neobody

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Neoplan Neobody
Ilustracja
Dane ogólne
Inne nazwy

Neoplan N 316 SHD Neobody

Producent

Neoplan

Premiera

RAI Maastricht 1996

Lata produkcji

1996 - 1999/2000

Miejsce produkcji

Niemcy Plauen
Polska Bolechowo

Dane techniczne
Typy nadwozia

autobus wysokopokładowy (SHD - Superhochdecker)

Układ drzwi

0-1-1

Liczba drzwi

2

Silniki

6-cylindrowy, rzędowy MAN D2866, 11 967 cm3
Mercedes-Benz

Moc silników

310/350/380/400 KM[1]

Skrzynia biegów

ZF S6-85, ZF S6-95, 8S-180

Liczba przełożeń

6/8

Długość

12 000 mm

Szerokość

2 500 mm

Wysokość

3 620 mm (MAN 18.xxx HOCL)
3 600 mm (Dennis Javelin GX)

Masa całkowita

18 000 kg

Rozstaw osi

5 800 mm (MAN 18.xxx HOCL)
6 250 mm (Dennis Javelin GX)

Wnętrze
Liczba miejsc siedzących

49

Neoplan Neobody – model autobusu wysokopokładowego produkowany przez zakłady Neoplan w Plauen, i Neoplan Polska w Bolechowie.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Został po raz pierwszy zaprezentowany na targach motoryzacyjnych RAI w holenderskim Maastricht w 1996 r.[2] Był oferowany jako zabudowa na podwoziach dostarczanych przez europejskich producentów - MAN, Mercedes-Benz, Volvo (później również Dennis Javelin GX i Csepel) co obniżało koszty produkcji i cenę zakupu. Tworzony z myślą o eksporcie był plasowany w gamie modelowej producenta niżej od rodziny Transliner, dzieląc z nią ten sam typoszereg (tj. N316 SHD) i nadwozie. Początkowo oferowany na rynkach Europy Wschodniej, zyskał popularność w krajach Europy Zachodniej - Wielkiej Brytanii, Francji, Włoszech i Holandii, sprzedając się w 80 egzemplarzach w ciągu pierwszego roku sprzedażowego. W późniejszym okresie montaż Neobody został ulokowany również w zakładach Neoplan Polska w Bolechowie. Stanowił konkurencję dla MAN Lion's Coach i Mercedes-Benz O350 produkowanych w Turcji[3]. W 1999/2000 r. produkcja modelu Neobody została zakończona wraz ze dyskontynuacją serii Transliner.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Neoplan - N316 SHD Neobody - Baza autobusów - InfoBus [online], web.archive.org, 22 lutego 2008 [dostęp 2023-11-14] [zarchiwizowane z adresu 2008-02-22].
  2. Ciężarówki Świata 1997, Warszawa: Print Shops Prego, 1997, s. 193-194, 218-219 (pol.).
  3. Rüdiger Schreiber, Sparlliner, „Lastauto Omnibus”, grudzień 1996, s. 112-113 (niem.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Jerzy Kierecki (red.), Katalog Ciężarówki Świata 1997; ISSN: 1234-2343; Wydawnictwo Prego Print Shops, Warszawa 1997
  • Jerzy Kierecki (red.), Katalog Ciężarówki Świata 1999; ISSN: 1234-2343; Wydawnictwo Prego Print Shops, Warszawa 1999