Niżnia Mięguszowiecka Ławka
.jpg)
Niżnia Mięguszowiecka Ławka – długi zachód skośnie przecinający południową ścianę Mięguszowieckiego Szczytu (2438 m) w słowackich Tatrach Wysokich. Jest szeroki, piarżysty i niezbyt stromy, w dolnej części przekształca się w żleb opadający na piargi nad Wielkim Hińczowym Stawem[1].
Niżnią Mięguszowiecką Ławką prowadzi droga wspinaczkowa Niżnią Mięguszowską Ławką wyprowadzająca na Mięguszowiecki Przechód w zachodniej grani Mięguszowieckiego Szczytu (I, na kilku metrach IV w skali tatrzańskiej). Pierwsze przejście tej drogi miało miejsce dopiero w 2002 r. Niżnia Mięguszowiecka Ławka jest także punktem startowym dla niektórych dróg na południowej ścianie Mięguszowieckiego Szczytu (np. Droga Komarnickich prowadząca skalną rynną do Wielkiej Mięguszowieckiej Ławki)[1].
Autorem nazwy jest Władysław Cywiński. Na południowych ścianach Mięguszowieckich Szczytów są jeszcze dwa inne równoległe zachody: Wielka Mięguszowiecka Ławka i Pośrednia Mięguszowiecka Ławka[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Władysław Cywiński, Mięguszowieckie Szczyty. Przewodnik szczegółowy, tom 10, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2003, ISBN 83-7104-031-8