Niebo i ziemia (poemat)

Niebo i ziemia – poemat Jana Kasprowicza, pochodzący z cyklu Z motywów biblijnych. Utwór jest napisany tercyną, czyli strofą trójwersową pochodzenia włoskiego, rymowaną aba bcb cdc.... Tercyny poematu Niebo i ziemia są nietypowe, bo składają się nie z trzech wersów jedenastozgłoskowych, ale z jednego ośmiozgłoskowego i dwóch jedenastozgłoskowych. Na ten fakt zwróciła uwagę Lucylla Pszczołowska.

A kiedy zorze zagasną,

Na krzewy mirtu, na palm smukłych skronie

Miesiąc się kładzie strugą srebrnojasną.

I ciepłe naokół wonie:

To sennym różom ciekną z warg płomiennych

Czary, co serce odurzają w łonie;

To śnieżny jaśmin w wiosennych

Dyszy uściskach wiatru, co się skrada

Od winnych wzgórzy, od łanów jęczmiennych;