Nieużytki porolne

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Nieużytki porolne – powierzchnie po użytkach rolnych nie objęte już zabiegami agrotechnicznymi i wyłączone z gospodarki rolnej.

Nieużytki porolne mogą być przeznaczone do zalesienia. Na nieużytkach porolnych przygotowanie gleby pod sadzenie jest podobne jak na powierzchniach leśnych – haliznach. Posadzona na takich glebach np. sosna cierpi bardzo od grzyba rodzaju Heterobasidion[1], zwanego korzeniowiec sosnowy, powodującego chorobę korzeni[2], jedną z najgroźniejszych gospodarczo chorób drzew leśnych. Dlatego też bardzo ważnym zabiegiem jest wprowadzanie domieszek drzew liściastych.

Inne[edytuj | edytuj kod]

  • W piśmiennictwie mykologicznym korzeniowiec sosnowy opisywany był pod wieloma innymi polskimi nazwami: huba gładka, huba korzeniowa, huba wieloletnia, wrośniak korzeniowy, żagiew korzeniowa, żagiew wieloletnia[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Encyklopedia leśna. [dostęp 2016-06-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-12)].
  2. Huba korzeni. [dostęp 2016-06-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-12)].
  3. Władysław Wojewoda: Checklist of Polisch Larger Basidiomycetes. Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski. Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Scienceas, 2003. ISBN 83-89648-09-1.