Niezależny ciąg zasilania

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Niezależny ciąg zasilania (NCZ) - jest to każdy zespół elementów sieciowych (linii, rozdzielni, transformatorów) dostawcy energii elektrycznej w normalnym układzie pracy, poprzez które energia elektryczna jest dostarczana do urządzeń elektroenergetycznych odbiorcy[1]. Każdy niezależny ciąg zasilania obejmuje[2]:

  • sieć na napięciu zasilania urządzeń elektroenergetycznych;
  • redukcyjną stację zasilającą tę sieć;
  • sieć wyższego poziomu napięcia, do której są przyłączone stacje redukcyjne.

Żaden z elementów niezależnego ciągu zasilania, z wyjątkiem układu samoczynnego załączenia rezerwy oraz łączników sprzęgłowych, nie może wchodzić w skład drugiego i dalszych niezależnych ciągów zasilania.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Zgodnie z zapisami z taryf ustalonych przez ministra finansów i z wytycznymi Prezesa URE do taryf przedsiębiorstw dystrybucyjnych
  2. Urząd Regulacji Energetyki - Departament Taryf: Taryfy Spółek Dystrybucyjnych na okres 2002/2003. Warszawa, kwiecień 2002 r.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Paska J.: Ekonomika w elektroenergetyce, OWPW, Warszawa 2007, ISBN 978-83-7207-704-2.
  • Majka K.: Systemy rozliczeń i taryfy w elektroenergetyce, Wydawnictwo Politechniki Lubelskiej, Lublin 2005.