Norbert Elgert

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Norbert Elgert
Data i miejsce urodzenia

13 stycznia 1957
Gelsenkirchen

Wzrost

178 cm

Pozycja

napastnik

Kariera juniorska
Lata Klub
do 1975 Westfalia Westerkappeln
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1975 Schalke Gelsenkirchen 3 (0)
1975–1978 Westfalia Herne 14 (3)
1978–1982 Schalke Gelsenkirchen 74 (17)
1982 VfL Osnabrück 1 (0)
1982–1985 Wattenscheid 09 62 (16)
1985–1990 SuS Dinslaken
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1990–1992 SV Schermbeck
1993 SuS Dinslaken
1993–1995 Wattenscheid U-19
1995–1996 FC Rhade
1996–2002 Schalke Gelsenkirchen U-19
2002–2003 Schalke Gelsenkirchen (asystent)
2003– Schalke Gelsenkirchen U-19
  1. ↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Norbert Elgert (ur. 13 stycznia 1957 w Gelsenkirchen) – niemiecki piłkarz grający na pozycji napastnika, trener. Jeden z najlepszych trenerów w młodzieżowej niemieckiej piłki nożnej[1]. Członek kabiny honorowej Schalke Gelsenkirchen[2].

Kariera piłkarska[edytuj | edytuj kod]

Norbert Elgert karierę piłkarską rozpoczął w juniorach Westfalii Westerkappeln, w których grał do 1975 roku, jednocześnie ucząc się handlu w zakładzie kominiarskim. Następnie został zauważony przez władze klubu Bundesligi – Schalke Gelsenkirchen, z którym podpisał profesjonalny kontrakt. W Bundeslidze zadebiutował 9 sierpnia 1975 roku w przegranym 4:1 meczu wyjazdowym z Hamburgerem SV[3], w którym w 71. minucie zastąpił Bernda Thiele[4]. W sierpniu 1975 roku rozegrał jeszcze 2 mecze ligowe, po czym z powodu choroby nerek nie mógł grać w meczach. W listopadzie 1975 roku został zawodnikiem Westfalii Herne, jednak w 1978 roku wrócił do Schalke Gelsenkirchen. 19 stycznia 1980 roku w wygranym 1:0 meczu domowym z Borussią Mönchengladbach zdobył swojego pierwszego gola w Bundeslidze[5]. W sezonie 1980/1981 z 10 golami był najlepszym strzelcem Królewsko-Niebieskich, którzy jednak zakończyli rozgrywki ligowe na przedostatnim – 17. miejscu i spadli do 2. Bundesligi, jednak w sezonie 1981/1982 zdobył 5 goli oraz awansował z Królewsko-Niebieskimi do Bundesligi, po czym odszedł z klubu.

Po sezonie 1981/1982 został w 2. Bundeslidze, przenosząc się do VfL Osnabrück, jednak po zaledwie jednym, przegranym 6 sierpnia 1980 roku 4:0 w meczu wyjazdowym z Kickers Offenbach[6], przeniósł się do Wattenscheid 09, w którym grał do 1985 roku. Następnie przeniósł się do SuS Dinslaken, w którym w 1990 roku zakończył piłkarską karierę. Łącznie w Bundeslidze rozegrał 57 meczów, w których zdobył 12 goli, natomiast w 2. Bundeslidze rozegrał 96 meczów, w których zdobył 24 gole.

Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]

Norbert Elgert po zakończeniu kariery piłkarskiej oraz uzyskaniu wraz z Klausem Augenthalerem rozpoczął karierę trenerską. W latach 1990–1992 był trenerem amatorskiego klubu młodzieżowego – SV Schermbeck. Następnie trenował: SuS Dinslaken (1993), Wattenscheid U-19 (1993–1995) oraz FC Rhade (1995–1996).

Następnie w 1996 roku z ramienia Rudiego Assauera został trenerem Schalke Gelsenkirchen U-19, którego trenował do 2002 roku oraz ponownie trenuje od 2003 roku, a także z którym odnosi największe sukcesy w karierze trenerskiej: trzykrotne mistrzostwo Niemiec juniorów starszych (2006, 2012, 2015), wicemistrzostwo Niemiec juniorów starszych (2018), dwukrotnie zdobył Puchar Niemiec juniorów (2002, 2005) oraz dotarł do finału Pucharu Niemiec juniorów 2013/2014, a także trenował zawodników, którzy stanowili człon seniorskiej drużyny klubu, a także reprezentacji Niemiec: Julian Draxler, İlkay Gündoğan, Mike Hanke, Benedikt Höwedes, Pierre-Michel Lasogga, Christoph Metzelder, Manuel Neuer, Mesut Özil, Christian Pander, Leroy Sané, a także reprezentanci innych krajów: reprezentant Polski – Sebastian Boenisch, reprezentant Bośni i Hercegowiny – Sead Kolašinac, reprezentant Kamerunu – Joël Matip, reprezentant Czech – Filip Trojan oraz reprezentant Peru – Carlos Zambrano[7][8]. Za swoje zasługi 3 kwietnia 2014 roku został wybrany Trenerem Roku w Niemczech w 2013 roku[9][10].

W latach 2002–2003 był asystentem Franka Neubartha w seniorskiej drużynie Królewsko-Niebieskich, jednak po jego odejściu Elgert wrócił do trenowania Schalke Gelsenkirchen U-19.

Sukcesy[edytuj | edytuj kod]

Zawodnicze[edytuj | edytuj kod]

Schalke Gelsenkirchen

Trenerskie[edytuj | edytuj kod]

Schalke Gelsenkirchen U-19

Indywidualne[edytuj | edytuj kod]

Cytat[edytuj | edytuj kod]

Urodziłem się na węglu i ochrzciłem się wodą rzeki Emscher.

Norbert Elgert o sobie, 13.01.2004: Vor 47 Jahren wurde Norbert Elgert geboren [data dostępu: 2004-01-13] (niem.)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Nachwuchstrainer Norbert Elgert: 140 Mio. für Talente: Dieser Mann macht Schalke reich! [data dostępu: 2016-08-19] (niem.).
  2. ↑ Ehrenkabine (niem.).
  3. ↑ Norbert Elgert – 1975/76 (niem.).
  4. ↑ Hamburger SV – FC Schalke 04 4:1, 1. Spieltag, Bundesliga 1975/76 (niem.).
  5. ↑ Norbert Elgert – 1979/80 (niem.).
  6. ↑ Norbert Elgert – 1982/83 (niem.).
  7. ↑ Meet Norbert Elgert, the man who developed Mesut Ozil, Manuel Neuer, Sead Kolasinac and many more [data dostępu: 2017-10-20] (ang.).
  8. ↑ Norbert Elgert: Schalke’s academy guru behind Leroy Sane, Mesut Özil, Manuel Neuer, Leon Goretzka and many more (ang.).
  9. ↑ DFB zeichnet Norbert Elgert als „Trainer des Jahres” aus” [data dostępu: 2014-04-03] (niem.).
  10. ↑ Wywiad z Norbertem Elgertem (niem.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Norbert_Elgert&oldid=71398278”