Nowy Ikar (Biebl)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Nowy Ikar (Nový Ikaros) – poemat czeskiego poety i prozaika Konstantina Biebla[1][2][3], opublikowany w 1929. Utwór jest napisany w formie tak zwanego pásma, czyli wielowątkowego utworu lirycznego ukształtowanego na wzór Strefy Guillaume Apollinaire’a[2][1][3]. Zalicza się do nurtu poetyzmu, czyli rodzimej czeskiej syntezy kierunków awangardowych[4]. Nowy Ikar jest zazwyczaj uważany za największe dzieło Biebla i zarazem za jedno z najważniejszych dzieł poezji czeskiej międzywojnia[1][5]. zastosowana w nim technika asocjacyjna, oparta na eksplorowaniu podświadomości[3], zapowiada w twórczości poety surrealizm[6][3]. Poemat został napisany wierszem wolnym.

Poemat znalazł się z polskiej edycji poezji Konstantina Biebla w wyborze i przekładzie Adama Włodka[7].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Józef Magnuszewski: Historia literatury czeskiej. Zarys. Wrocław: Ossolineum, 1973, s. 260-261.
  2. a b Jacek Baluch, Piotr Gierowski: Czesko-polski słownik terminów literackich. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2016, s. 278.
  3. a b c d Konstantin Biebl. slovnikceskeliteratury.cz. [dostęp 2017-02-27]. (cz.).
  4. Jacek Baluch, Piotr Gierowski: Czesko-polski słownik terminów literackich. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2016, s. 287.
  5. Konstantin Biebl, český básník. knihovnaslany.cz. [dostęp 2017-02-27]. (cz.).
  6. Tamara Książczak-Przybysz: Biebl Konstantin, w: Literatury zachodniosłowiańskie czasu przełomów 1890-1990. Katowice: Śląsk, 1999, s. 29-30.
  7. Konstantin Biebl: Nowy Ikar i inne poezje. Wybrał, przełożył i posłowiem opatrzył Adam Włodek. Kraków: Wydawnictwo Literackie, 1984. ISBN 83-08-01245-0.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]