Okręg Północno-Wschodni

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Załadunek produktów stalowych w Bostonie, fot. 1942

Okręg Północno-Wschodni - okręg przemysłowy w północno-wschodnich Stanach Zjednoczonych, obejmujący Nową Anglię oraz Subregion Środkowoatlantycki z głównymi ośrodkami miejskimi: Filadelfią, Nowym Jorkiem, Bostonem, Baltimore i Newark. Powstał na bazie złóż węgla kamiennego, rud żelaza, manganu, cynku i ołowiu w Appalachach. Początkowo hutnictwo rozwijało się w aglomeracji Pittsburgh-Wheeling-Johnstown. W związku z dużym importem rud żelaza w kolejnych latach ośrodkami hutnictwa stały się Baltimore i Bethlehem na wschodnim wybrzeżu, a huty zlokalizowane w Pittsburghu stopniowo zamykano bądź przekształacano w elektrostalownie produkujące stale stopowe.

W Okręgu Północno-Wschodnim rozwinął się także przemysł metalowy, obrabiarkowy, zbrojeniowy, stoczniowy i chemiczny. Dziś, w wyniku modernizacji zakładów prężnie rozwija się tu przemysł precyzyjny, petrochemiczny, elektroniczny, biotechnologiczny i poligraficzny. W Nowym Jorku rozwinęła się produkcja samochodów, natomiast w Filadelfii przemysł lotniczy. Ponadto, w Bostonie powstała jedna z największych w Stanach Zjednoczonych technopolii - Droga 128.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Władysław Skrzypczak: Geografia społeczno-ekonomiczna Świata i Polski. Kielce: wydawnictwo EFEKT, 2008, s. 130-131. ISBN 978-83-7491-217-4.
  • [1]