Okręty zaopatrzeniowe typu Henry J. Kaiser

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Okręty zaopatrzeniowe typu Henry J. Kaiser
Ilustracja
USNS „Yukon” (T-AO-202)
Kraj budowy

 Stany Zjednoczone

Użytkownicy

 US Navy
 Armada de Chile

Wejście do służby

1986-1995

Planowane okręty

18

Zbudowane okręty

16

Okręty w służbie

15 (US Navy)
1 (Armada de Chile)

Dane taktyczno-techniczne[1]
Wyporność

42 000 t (pełna, T-AO 201, 203-204)
40 700 t (pełna, pozostałe okręty)

Długość

206,5 m

Szerokość

29,7 m

Zanurzenie

11,0 m[2]

Napęd

2 silniki wysokoprężne,
2 śruby

Prędkość

20 węzłów

Załoga

124, w tym:
19 – oficerowie cywilni
70 – pozostały personel cywilny
6 – personel US Navy
29 – personel dodatkowy

Uzbrojenie

brak

Wyposażenie lotnicze

lądowisko dla śmigłowca

Okręty zaopatrzeniowe typu Henry J. Kaiser – typ osiemnastu amerykańskich okrętów zaopatrzeniowych, zbudowanych dla United States Navy w latach 80. i 90. XX wieku.

Okręty budowane były w stoczniach Avondale Shipyard w Nowym Orleanie, Sun Shipbuilding and Drydock Company w Chesterze, Pennsylvania Shipbuilding Company w Filadelfii oraz Tampa Shipbuilding Company w Tampie. Budowa dwóch jednostek („Benjamin Isherwood”, „Henry Eckford”) została przerwana tuż przed ich ukończeniem[2]. Trzy kolejne („Patuxent”, „Laramie” i „Rappahannock”) zostały przeprojektowane w związku z wejściem w życie ustawy o zanieczyszczeniach ropą naftową z 1990 roku – wyposażono je w podwójny kadłub kosztem zmniejszonej przestrzeni ładunkowej[1]. Piętnaście okrętów pozostaje w służbie w US Navy, podczas gdy „Andrew J. Higgins” został sprzedany w 2009 roku marynarce wojennej Chile, by w roku następnym trafić do służby jako „Almirante Montt”[3].

Okręty wykorzystywane są do dostarczania wojskom na morzu paliwa, żywności oraz innego rodzaju zaopatrzenia. Jednostki mogą zabrać na pokład 180 000 baryłek paliwa (159 000 baryłek w przypadku okrętów o podwójnym kadłubie[1]) oraz do 690 m² ładunków stałych. Na pokładzie jednostek znajduje się lądowisko dla śmigłowca, ale nie posiadają one hangaru ani zaplecza technicznego do ich obsługi. Okręty są nieuzbrojone, przewidziano jednak potencjalną możliwość zainstalowania na nich dwóch systemów Phalanx CIWS[2].

Okręty[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Fact File: Fleet Replenishment Oilers. US Navy. [dostęp 2013-07-26]. (ang.).
  2. a b c Henry J. Kaiser Class Fleet Replenishment Oilers. Naval Technology. [dostęp 2013-07-11]. (ang.).
  3. a b AO-52 "Almirante Montt". Armade de Chile. [dostęp 2013-07-26]. (hiszp.).