Omar Govea

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Omar Govea
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Omar Nicolás Govea García

Data i miejsce urodzenia

18 stycznia 1996
San Luis Potosí

Wzrost

176 cm

Pozycja

pomocnik

Informacje klubowe
Klub

Monterrey

Numer w klubie

5

Kariera juniorska
Lata Klub
2010–2011 San Luis
2011–2014 América
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2014–2016 América 0 (0)
2014–2015 Mineros (wyp.) 0 (0)
2015–2016 Porto B (wyp.) 36 (0)
2016–2019 Porto B 32 (0)
2017–2018 Mouscron (wyp.) 33 (4)
2018–2019 Royal Antwerp (wyp.) 15 (0)
2019–2022 Zulte Waregem 55 (4)
2022–2023 Voluntari 10 (1)
2023 Monterrey (wyp.) 34 (0)
2024– Monterrey 6 (0)
W sumie: 221 (9)
Kariera reprezentacyjna[b]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2013  Meksyk U-17 6 (0)
2016  Meksyk U-23 3 (0)
2017–  Meksyk 5 (1)
W sumie: 14 (1)
  1. Aktualne na: 17 lutego 2024. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
  2. Aktualne na: 17 lutego 2024.

Omar Nicolás Govea García (ur. 18 stycznia 1996 w San Luis Potosí) – meksykański piłkarz występujący na pozycji środkowego lub defensywnego pomocnika, reprezentant Meksyku, od 2023 roku zawodnik Monterrey.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Govea pochodzi z miasta San Luis Potosí, stolicy stanu San Luis Potosí. W piłkę nożną grał już od czwartego roku życia; pierwsze zorganizowane treningi odbywał w szkolnej drużynie Colegio Othón[1]. Następnie przez pewien czas terminował w szkółce juniorskiej CeFor Pachuca-San Luis Potosí, a później w Instituto Santa Rita[2]. W wieku piętnastu lat wziął udział w młodzieżowym turnieju, organizowanego w ramach projektu Campo de los Sueños (Boisko Marzeń), nadzorowanego przez trenerów Jesúsa Ramíreza i Rafaela Jardóna[3].

Po udanym występie został przyjęty do prowadzonej przez Jardóna drużyny o nazwie Plateros, przez kilka miesięcy występował również w lidze meksykańskiej do lat piętnastu w barwach klubu San Luis FC[4]. Następnie został ściągnięty przez Ramíreza do akademii juniorskiej krajowego potentata – Club América ze stołecznego miasta Meksyk, w której ten pełnił rolę koordynatora[5]. W barwach Amériki występował wyłącznie w rozgrywkach ligi meksykańskiej do lat siedemnastu.

W maju 2014 Govea został wypożyczony do nowo powstałego, drugoligowego klubu Mineros de Zacatecas. Tam spędził kolejny rok, lecz nie zdołał rozegrać żadnego spotkania w lidze (wystąpił za to kilka razy w krajowym pucharze). W lipcu 2015 udał się na roczne wypożyczenie z opcją wykupu do FC Porto[6]. Dołączył do drużyny rezerw portugalskiego giganta, w której występował już jego rodak Raúl Gudiño. W sezonie 2015/2016 jako podstawowy piłkarz Porto B wygrał rozgrywki drugiej ligi portugalskiej, kilkakrotnie brał również udział w treningach pierwszego zespołu pod okiem trenera José Peseiro. W maju 2016 został wykupiony przez władze Porto, podpisując z klubem czteroletnią umowę[7]. Po kolejnym udanym roku spędzonym w rezerwach, w lipcu 2017 został wypożyczony z opcją wykupu do belgijskiego Royal Excel Mouscron[8]. W tamtejszej Eerste Klasse A zadebiutował 30 lipca 2017 w wygranym 1:0 spotkaniu z Oostende, zaś pierwszego gola strzelił sześć dni później w przegranej 2:5 konfrontacji z Royal Charleroi.

16 sierpnia 2018 roku Govea dołączył do Royal Antwerp FC na zasadzie rocznego wypożyczenia z opcją wykupu, gdzie będzie nosił numer 23[9].

9 lipca 2019 roku belgijski klub Zulte Waregem ogłosił, że Govea jest nowym zawodnikiem. Podpisał trzyletni kontrakt z opcją na kolejny rok[10]. Zadebiutował 27 lipca w przegranym 2-0 meczu z Mechelen. 14 grudnia strzelił swoje pierwsze dwa gole w wygranym 5-1 meczu u siebie z Sint-Truiden.

W styczniu 2020 roku został uznany za gracza miesiąca w klubie za grudzień ze względu na swoje występy[11]. 21 września 2022 roku Govea podpisał dwuletni kontrakt z rumuńskim klubem Voluntari. 17 grudnia 2022 r. Monterrey ogłosiło podpisanie kontraktu z Goveą na zasadzie rocznego wypożyczenia z opcją wykupu[12].

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

W październiku 2013 Govea został powołany przez Raúla Gutiérreza do reprezentacji Meksyku U-17 na Mistrzostwa Świata U-17 w ZEA. Tam był podstawowym piłkarzem swojej drużyny; rozegrał sześć z siedmiu możliwych spotkań (z czego pięć w wyjściowym składzie), tworząc duet środkowych pomocników z kapitanem Ulisesem Rivasem[13]. Meksykanie dotarli natomiast do finału mundialu, ulegając w nim Nigerii (0:3) i wywalczyli tym samym tytuł juniorskich wicemistrzów świata.

W maju 2016 Govea znalazł się w ogłoszonym przez Gutiérreza składzie olimpijskiej reprezentacji Meksyku U-23 na towarzyski Turniej w Tulonie. Wystąpił wówczas w trzech z czterech możliwych meczów (z czego w dwóch w pierwszym składzie), natomiast jego kadra zakończyła swój udział w rozgrywkach na fazie grupowej[14].

W seniorskiej reprezentacji Meksyku Govea zadebiutował za kadencji selekcjonera Juana Carlosa Osorio, 13 listopada 2017 w wygranym 1:0 meczu towarzyskim z Polską[15].

Statystyki kariery[edytuj | edytuj kod]

Klubowe[edytuj | edytuj kod]

Klub Sezon Kraj Rozgrywki Liga Puchar kraju Międzynarodowe Ogółem
Mecze Gole Mecze Gole Rozgrywki Mecze Gole Mecze Gole
Mineros 2014–2015 Meksyk Ascenso MX 0 0 9 0 9 0
Porto B 2015–2016 Portugalia LigaPro 36 0 36 0
2016–2017 Portugalia 32 0 32 0
Mouscron 2017–2018 Belgia Eerste Klasse A 0 0
Ogółem 68 0 9 0 77 0

Reprezentacyjne[edytuj | edytuj kod]

Reprezentacja Kraj Rok Towarzysko Eliminacje Turnieje Ogółem
Mecze Gole Mecze Gole Rozgrywki Mecze Gole Mecze Gole
Meksyk Meksyk 2017 1 0 1 0
Meksyk 2018 0 0
Ogółem 1 0 1 0

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Omar Govea, Medio de Contención Sub17. [w:] Mi Selección [on-line]. miseleccion.mx, 13 października 2013. [dostęp 2018-01-21]. (hiszp.).
  2. Como héroes recibieron a los Seleccionados Potosinos Sub-17. [w:] San Luis a tiempo [on-line]. sanluisatiempo.com, 10 listopada 2013. [dostęp 2018-01-21]. (hiszp.).
  3. Antonio Tenorio Q.R.: Exclusiva con Omar Govea, una joya de la cantera azulcrema. [w:] Vavel [on-line]. vavel.com, 21 sierpnia 2013. [dostęp 2018-01-21]. (hiszp.).
  4. Diego Mancera: Govea: “El Mundial sub 17 fue la vitrina para mostrarme”. [w:] El País [on-line]. elpais.com, 3 października 2017. [dostęp 2018-01-21]. (hiszp.).
  5. Carlos Velázquez: Omar Govea, ante su gran oportunidad. [w:] Pulso [on-line]. pulsoslp.com.mx, 1 lipca 2015. [dostęp 2018-01-21]. (hiszp.).
  6. Juan Manuel Terán: Omar Govea firmó contrato con Porto. [w:] MedioTiempo [on-line]. mediotiempo.com, 8 lipca 2015. [dostęp 2018-01-21]. (hiszp.).
  7. Porto ejerce la opción de compra de Omar Govea. [w:] El Universal [on-line]. eluniversal.com.mx, 3 maja 2016. [dostęp 2018-01-21]. (hiszp.).
  8. Omar Govea jugará en Bélgica. [w:] Marca [on-line]. marca.com, 6 lipca 2017. [dostęp 2018-01-21]. (hiszp.).
  9. Omar Govea ya encontró equipo en Europa [online], web.archive.org, 16 sierpnia 2018 [dostęp 2023-10-11] [zarchiwizowane z adresu 2018-08-16].
  10. SV Zulte Waregem @esseveeofficial DONE DEAL 🤝⎪Welkom bij #TeamEssevee, Omar Govea! [online], X (formerly Twitter) [dostęp 2023-10-11] (pol.).
  11. Omar Govea, jugador del mes de diciembre con Zulte Waregem | Goal.com México [online], www.goal.com, 21 stycznia 2020 [dostęp 2023-10-11] (hiszp.).
  12. ¡BIENVENIDO A RAYADOS, OMAR GOVEA! - Sitio Oficial del Club de Futbol Monterrey [online], www.rayados.com [dostęp 2023-10-11].
  13. Rubén Guerrero Atilano: Las promesas pendientes del Sub 17. [w:] Milenio [on-line]. laaficion.milenio.com, 10 października 2017. [dostęp 2018-01-21]. (hiszp.).
  14. FC Porto segurou Omar Govea com contrato até 2020 [online], Maisfutebol [dostęp 2023-10-11] (port.).
  15. Omar Govea tiene debut triunfante en Liga de Bélgica [online], sdpnoticias, 31 lipca 2017 [dostęp 2023-10-11] (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]